Հետխորհրդային տարածքում տեղեկատվության ազատության համար առավել վնասակար ռեժիմները, ներառյալ Ադրբեջանը, քիչ են ճնշումների ենթարկվում միջազգային հանրության կողմից: Այս մասին ասված է «Լրագրողներ առանց սահմանների» կազմակերպության 2014թ. զեկույցում:
«Թուրքմենստանը, Ուզբեկստանը, Ղազախստանը եւ Ադրբեջանը միաժամանակ բնական պաշարներով առավել հարուստ եւ խողովակատարների ցանցի տեսանկյունից բավական արտոնյալ տերություններ են: Ավելին, այդ տերությունները բավական հարուստ են իրենց անձեռնմխելի զգալու համար, մեծ ազդեցություն ունեն: Եվ առայժմ դրանք լիակատար անպատժելիությամբ մամուլին ստիպում են լռել եւ ճաղերից այն կողմ են նետում համառ լրագրողներին»,- նշված է զեկույցում:
Ըստ զեկույցի՝ ռեպրեսիվ «առաջանցիկ ցատկը» վերաբերում է նաեւ Ադրբեջանին: Լրագրողների եւ բլոգերների ձերբակալությունների աճի պայմաններում՝ մամուլի բազմակարծության բուն գոյությունը վտանգված է: Հեռուստաալիքները վերահսկողության տակ են, հիմնական արտասահմանյան ռադիոալիքներն արգելված են, իսկ գլխավոր ընդդիմադիր թերթը, որը տարածվում է բացառապես մայրաքաղաքում, տնտեսական տեսակետից վերջին շնչում է: Հարձակումներ, ձերբակալություններ, ճնշումներ, մահվան սպառնալիքներ՝ ահա կամակոր լրագրողների եւ բլոգերների ճակատագիրը: «Կարո՞ղ է արդյոք նոր այլընտրանքային լրատվամիջոցների հայտնվելը փրկել բազմակարծությունը» - հարց են տալիս կազմակերպության փորձագետները:
