NEWS.am-ը զգալի կրճատումներով մեջբերում է «Foreign Policy Journal» թերթում տպագրված ազգային անվտանգության մասնագետ, Լոս-Անջելեսի Կասպյան հետազոտությունների ինտիտուտի փորձնակ Քրիստիան Գուտիերեսայի հոդվածը.
Եվրասիական տնտեսական միությունն իր շարքերում ընդունեց Հայաստանին, որն այդ պայմանագիրը ստորագրեց 2014թ. հոկտեմբերի 10-ին Ռուսաստանի, Ղազախստանի եւ Բելառուսի կողմից այն վավերացելուց հետո: Ուկրաինան, Մոլդովան եւ Վրաստանը ստորագրեցին ԵՄ-ի ասոցացման մասին համաձայնագիրը, իսկ, օրինակ Ադրբեջանը ԵՏՄ-ին միանալու պաշտոնական հրավեր չստացավ:
ԵՏՄ-ի ստեղծումը անդամ-երկրներում, հատկապես ծովային ելք չունեցող փոքր երկրներում, ինչպիսիք են Հայաստանն ու Ղրղըզստանը, խոստանում է ներդրումներին ու աճին նոր ազդակ հաղորդել,: Այդուհանդերձ, աշխարհաքաղաքական տեսակետից ԵՏՄ-ն կասպյան տարածաշրջանի ներսում եւս մեկ մակարդակով կմեծացնի հարաբերությունների բարդությունը, այն դեպքում, երբ տարածաշրջանը կարծես թե բաժանվել է երկու մասի, ղարաբաղյան հակամարտությունը տարածաշրջանում դեռեւս լուծված չէ:
Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինը «հույս է հայտնել, որ միությանը անդամակցելուց հետո երկու տարվա ընթացքում Հայաստանում դրական մակրոտնտեսական էֆեկտ կգրանցվի»:
Անկասկած, ԵՏՄ-ն էլ ավելի կմեծացնի անդամ-երկրների կախվածությունը Ռուսաստանից: Այն դեպքում երբ տնտեսական կապերը կզարգանան երկու ուղղություններով, Ռուսաստանի տնտեսությունը կգերակայի մյուս անդամների նկատմամբ: Ռուսաստանը մյուս անդամների վրա ազդելու ավելի շատ լծակներ կստանա: Հենց Ռուսաստանին է բաժին ընկնում ԵՏՄ-ի ՀՆԱ-ի ապշեցուցիչ՝ 87%-ը:
