Չնայած Ռուսաստանի եւ Արեւմուտքի միջեւ լուրջ քաղաքական հակասությունների առկայությանը, հազիվ թե նույնիսկ տեսական հեռանկարում արժե խոսել Ուկրաինայի դաշտերում ռուսական եւ ՆԱՏՕ-ի զորքերի բախման մասին: Այդ մասին այսօր՝ հոկտեմբերի 30-ին, «Ուկրաինական ճգնաժամը եւ նրա ազդեցությունը Հարավային Կովկասի վրա. քաղաքականություն եւ անվտանգություն» թեմայով մամուլի ասուլիսի ժամանակ հայտարարեց Կովկասի ինստիտուտի փոխտնօրեն, քաղաքագետ Սերգեյ Մինասյանը:
Նրա խոսքով՝ Ուկրաինական ռազմաքաղաքական ճգնաժամի արդյունքը եղավ ոչ միայն գլոբալ էսկալացիան: «Մենք կարող ենք խոսել նոր «սառը պատերազմին» վերադարձի եւ այն ռազմաքաղաքկան հռետորաբանության մասին, որը գոյություն է ունեցել այդ ժամանակաշրջանում: Մենք տեսնում ենք իրավիճակ, երբ տեղի ունենում մի կողմից ՆԱՏՕ ռազմական կառույցի վերածնունդ. առաջին անգամ, երբ ամերիկյան զորքերը իրենց տանկային ծանր ստորաբաժանումները դուրս բերեցին Եվրոպայից, բառացիորեն մի քանի շաբաթ հետո Մերձբալթիկայում ընթացող զինավարժությունների ընթացքում ամերիկյան տանկերը կրկին վերադարձան Եվրոպա», - նշեց Սերգեյ Մինասյանը: Մյուս կողմից, կրկին խաղացանկի մեջ են վերադառնում «սառը պատերազմի» հասկացություններն ու հայեցակարգերը: «Ռազմաքաղաքական մտածողության ռեցիդիվը վերադառնում է հետսովետական տարածք. Եւ, առաջին հերթին, այսպես կոչված ռազմական զսպման առումով», - ընդգծեց քաղաքագետը:
Սերգեյ Մինասյանը նկատեց, որ զսպման ֆենոմենը կարելի է նաեւ տեսնել ղարաբաղյան հակամարտության դեպքում: «Սովորական սպառազինությունների օգնությամբ զսպումը ադրբեջանական կողմին հետ է պահում Լեռնային Ղարաբաղի գոտում ռազմական գործողություններ վերսկսելուց՝ լուրջ նյութական եւ մարդկային կորուստներ պատճառելու սպառնալիքով, որոնք չեն արդարացնի ռազմական գործողությունները վերսկսելու գաղափարը», - եզրափակեց քաղաքագետը:
