Հետաքրքիր է՝ ի՞նչ չափանիշներով են որոշում պետական գերատեսչությունների արդյունավետությունը: Օրինակ՝ էկոնոմիկայի նախարարությանը, որի կայքում երկու տասնյակից ավելի ուղղություններ կամ գործունեության ոլորտներ են բերված:
Մի ժամանակ դրա կարեւորագույն խնդիրներից էր արտաքին առեւտրում բացասական սալդոյի կրճատումը: Այնուհետ ավելացավ արտահանման դիվերսիֆիկացիայի խնդիրը: Ի՞նչ հաջողություններ են գրանցվել այս խնդիրների լուծման տեսանկյունից:
Վերջին 11 տարում, հունվար-հոկտեմբեր ամիսների կտրվածքով, բացասական սալդոն ավելացել է գրեթե հինգ անգամ: Բացի վերոնշյալ նախարարության ձախողումից, դա պայմանավորված է շատ գործոններով: Դրանց թվում է նաեւ համաշխարհային արժույթի՝ դոլարի փոխարժեքը:
2003 – 2008թթ. Հայաստանում դոլարը թուլացել էր մոտ 2,0 անգամ, եւ արտաքին առեւտրում անհավասարակշռությունը՝ աճել 5,5 անգամ: Հետաքրքիր է, որ Հայաստանում բացասական սալդոյի եւ դոլարի փոխարժեքի փոխադարձ կապը վերջին 11 տարում բավական բարձր է եղել՝ մինուս 0,8:
Ի դեպ, վերջին օրերին դրամը զգալի «թուլացել» է: Կենտրոնական բանկը դա, մասնավորապես, բացատրում է «...վերջին ժամանակներս տարածաշրջանային եւ միջազգային ֆինանսական շուկաներում տեղի ունեցող զարգացումներով»: Հետաքրքիր է, որ այդ կարեւոր կառույցը միայն հիմա է «գիտակցել», որ դա նպաստում է «արտահանման մրցունակության աճին...»:
Ընթացիկ տարվա ամիսներին բացասական սալդոյի դինամիկայի զիգզագաձեւ գիծը բարձրացող է: Դա կապված է ինչպես ներկրման զարգացման անհավասարաչափությամբ, այնպես էլ արտահանման ոչ բարենպաստությամբ: Մասնավորապես, անդրադառնում է պղնձի եւ ցինկի հանքանյութի եւ խտանյութի արտահանման ծավալի, նաեւ՝ ալկոհոլային թունդ խմիչքների արտահանման ծավալի կրճատումը:
Նախնական տվյալով՝ հունվար-հոկտեմբերին արտահանման 0,9 տոկոս աճը զիջել է ներկրմանը: Աճի տեմպերով արտահանումը պետք է առնվազն 3 անգամ գերազանցի ներկրումը: Իրական պատկերն այստեղ միանգամայն հակառակն է, այսինքն՝ չհուսադրող: Նույնքան տխուր է խոստացված դիվերսիֆիկացիայի ճակատագիրը: