Հայոց ցեղասպանությունը նորագույն պատմության ընթացքում կրոնական հողի վրա իրագործված առաջին զանգվածային կոտորածն է: Այս մասին գրում է Ֆրանսիայի արեւելյան Ուլլեն քաղաքի «Oullins Patriote» պարբերականը:
Երբ նացիստները հետապնդում եւ սպանում էին հրեաներին, իսկ կարմիր կխմերները տեղահանում էին սեփական ժողովրդի ներկայացուցիչներին, կրոնը երկրորդական դեր ուներ: Եթե, իհարկե, չհաշվենք, որ իրենց նմաններին ոչնչացնելու համար միավորումն ինքնին կրոնական աղանդի է նմանվում:
Իսկ 1915 թվականին ժամանակակից պատմության մեջ առաջին անգամ մի հանրության կողմից մեկ այլ հանրության ոչնչացման փորձն արվում էր այն պատրվակով, որ վերջիններն այլ Աստծո են հավատում: Առաջին անգամ մարդիկ սկսեցին սպանել կանանց, երեխաների, ծերերի եւ տղամարդկանց՝ հանուն միասնական Աստծո:
Ինչպես եւ Սիրիայում, Իրաքում, Նիգերիայում, Քենիայում եւ այլ երկրներում, ըստ էության՝ հիմնականում մահմեդական երկրներում, լավագույն դեպքում, վերանում է այլ կրոնների ազատությունը, վատագույն դեպքում՝ մահ է սպառնում նրանց, ովքեր «ուղղահավատ» չեն:
Մեր օրերում դժվար է օրինակ գտնել, երբ «անհավատներն» այլոց սպանեին կամ կտտանքների ենթարկեին հանուն Քրիստոսի կամ Բուդդայի... Ի վերջո, հենց իրենք են անհավատներ:
Այդ սպանություններն ու տանջանքներն արժանի են «ցեղասպանություն» կոչվել միայն այն պատճառով, որ դահիճները սուր էին բարձրացնում միայն Աստծո անունով, որի փոխանորդն են համարում իրենց երկրի վրա...
Մենք (Ֆրանսիան - խմբ.) նույնպես մասնակից ենք եղել նման հանցագործությունների: Ալժիրում, որտեղ ազատագրողների անվան ներքո սպանում էինք՝ դեմքով դեպի Մեքքան: Իսկ նրանց շրջանում, որոնք սպանում են հիմա, արդյո՞ք չի հնչում «Ալլահ Աքբար»:
