Հայաստանի նախագահի հետ ընդարձակ հարցազրույց վերցրած թուրքական Hurriyet-ի լրագրող Ջանսու Չամլըբելը ներկայացրել է իր տպավորությունները Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցին Հայաստան կատարած այցից։
Ջանսու Չամլըբելն իր հրապարկման սկզբում գրել է, որ 1915-ի «իրադարձությունների» 100-րդ տարելիցի հիշատակի միջոցառումներին Թուրքիայից եկած լրագրողի պարտականությունը նաեւ մեծ բեռ է։ Նա հիշեցնում է, որ 8 կամ 10 տարի առաջ ապրիլի 24-ի մասին Թուրքիայում խոսում էին որպես «այսպես ասած Հայոց ցեղասպանության պնդումներ» կամ «անհիմն հայկական պնդումներ» տերմիններով, իսկ 2008-ից ֆուտբոլային դիվանագիտության սկսվելուց հետո արդեն օգտագործում են 1915-ի իրադարձություններ եզրույթը։
Թուրք լրագրողն անդրադառնում է ֆրանսահայ երեխաների հետ իր շփմանը՝ շեշտելով, որ նրանք բոլորը Ֆրանսիայում են ծնվել, սակայն նրանց ծնողները կամ պապերն ու տատերը ծնվել են Թուրքիայի տարբեր կողմերում։ «14-ամյա Լիանա Բալը, ում ընտանիքը Թուրքիայի Թոքաթ նահանգից է հեռացել, թուրքերենով ասում է, որ իրենց մոտ ընդունված խոսք է. «թշնամուդ լեզուն լավ իմացիր» եւ ծիծաղում է։ Նա շարունակում է, որ ինքը թուրքերին թշնամի չի համարում, սակայն երբ հերքում են ցեղասպանությունը, կատաղում է։ «Կեցցեն բոլոր երեխաները»,-բացականչու եմ ինքս ինձ»,-հիշում է Չանսուն։
«Ցեղասպանության թանգարանում 1915-ի հետ կապված շատ լուսանկարներ կան» Անատոլիայի գյուղերից քշված հայերի երեխաների լուսանկարներն ավելի էին ծանրացնում մթնոլորտը»-նշում է լրագրողը՝ անդրադառնալով Հայոց ցեղասպանության թանգարան իրենց այցին։ Նա շեշտում է, որ թանգարանի տնօրեն Հայկ Դեմոյանը թանգարանում իրենց հետ շրջայցի ժամանակ գրպանից հանել եւ ցույց է տվել Օսմանյան բանակի հրամանատար Սարգիս Թորոսյանին պարգեւ հանձնելու Էնվեր փաշայի նամակը՝ նշելով, որ տեղահանությունը չի շրջանցել նույնիսկ Սարգիս Թորոսյանին։
«Դեմոյանը մեկ այլ օսմաներենով փաստաթուղթ է ցույց տալիս՝ ասելով, որ այն էլ հայի ունեցվածքը խլելու հրամանագիրն է։ Տեսեք, առանց Թուրքիայի արխիվների բացվելու էլ ինչպիսի փաստաթղթեր ենք ձեռք բերել, սակայն հրաժարվում է ասել, թե որտեղից են ճարել դրանք»,-նշել է Ջանսու Չամլըբելը։
