Եվրամիության «Արեւելյան գործընկերության» («ԱԳ») դեպքում հատկանշական է այն տեմպը, որով ծրագիրը շարունակում է զարգանալ՝ պահպանելով նորարարություններն ու քաղաքացիական հասարակության զարգացման համար հետագա խթաններ ստեղծելով՝ չնայած իրագործման ուժեղ մեխանիզմների բացակայությունը: Այս մասին NEWS.am-ի թղթակցի հետ զրույցում հայտարարեց Արեւմտյան Անգլիայի Բրիստոլի համալսարանի ավագ պրոֆեսոր, վերլուծաբան Գյունտեր Վալցենբախը:
Անդրադառնալով հարցին, արդյո՞ք ԵՄ «Արեւելյան գործընկերության» ծրագիրը հասավ իր նպատակին, վերլուծաբանը նշեց. «Միայն պատմությունը ցույց կտա, «Արեւելյան գործընկերությունը» ձախողո՞ւմ էր, թե՞ հաջողված ծրագիր: Նախապես ծրագրի նպատակն էր ամրապնդել Արեւելյան Եվրոպայի եւ Հարավային Կովկասի հարեւան վեց երկրներում կայունությունը եւ նպաստել դրանց բարեկեցությանը: Այն նպատակաուղղված էր հարեւաններին Եվրամիությանը մերձեցնելուն եւ կոնսոլիդացնել այդ երկրների ներսում քաղաքական համակարգերի ժողովրդավարացման գործընթացները»:
Ըստ նրա, հնարավոր է՝ այդ նպատակները չափազանց հավակնոտ էին, եւ վերջին մի քանի ամիսներին իրականությունը հանգեցրեց յուրաքանչյուր երկրի արդյունքների ավելի մանրամասն ուսումնասիրությանը: «Իհարկե, ավելի խորը վերլուծությունն արդարացիորեն տարբերակված գնահատական կներկայացներ ծրագրի ինչպես երկկողմ, այնպես էլ բազմակողմ բաղադրիչների վերաբերյալ»,- նկատեց փորձագետը:
Նա, միաժամանակ, հավելեց, որ զարմանալի կլիներ, եթե նման մասշտաբի ԵՄ ծրագիրը, որը գործում է արդեն մի քանի տարի, միայն հաջողություն ունենար: «Շատ ավելի կարեւոր է այն դասը, որ պետք է քաղեն ինչպես Բրյուսելի բյուրոկրատական մեքենան, այնպես էլ հարեւան երկրների նրանց գործընկերները»,- հավելեց Գյունտեր Վալցենբախը: