«Գնացք քաշող պապիկը». երեխաները նրան փողոցում ճանաչում են, մատով ցույց տալիս։ Նրանց համար Մանուկ Ավետիսյանը հեռուստացույցի հերթական հերոսն է, որն առանց նկատելի ջանքեր գործադրելու ճակատով հսկայական ծանրություններ է քաշում։  Մինչդեռ կադրից դուրս տարիների համառ աշխատանքն է, կամքի մեծ ուժը։   

Ավելի շատ ես զարմանում, երբ իմանում ես, որ Մանուկ Ավետիսյանը «Հերկուլեսի կարիերան» սկսել է այն տարիքում, երբ շատերը կարծում են, որ վաստակած հանգստին անցնելու ժամանակն է` 50 տարեկանից հետո։

«Առաջինը մի մատով ավտո քաշեցի, փորձեցի ճակատով` 3 տոննա, ստացվեց, հետո 5, հետո 7 տոննա, վերջում վագոն քաշեցի` 50 տոննա, ու այս ամենը` 54 տարեկանում»,–պատմում է` հպարտությամբ նշելով, որ ինքն աշխարհում միակն է, ում հաջողվել է դա. «Մի պարսիկ փորձ ա արել 15 տոննայով, մի թափից վիզը ջարդել ա»։

Ինչ–որ պահի, սակայն, ուժերը գերագնահատելու, կամ նախախնամության կամքով Մանուկ Ավետիսյանը ձախողել է հերթական փորձությունը, ինչը նրա համար սթափվելու ազդանշան է դարձել։

Ճակատով փորձել է գնացքի 23 տոննայանոց վագոնը քաշել, սակայն կազմակերպիչների սխալ հաշվարկի հետեւանքով քաշն իրականում մի քանի անգամ գերազանցել է նախատեսվածը։

Այդ պահին բացի գլխի սուր ցավից, ուրիշ ոչինչ չի հուշել, որ Մանուկը գլխի ծանր վնասվածք է ստացել։ Միայն ամիսներ անց հիվանդանոցում հայտնվելուց ու վիրահատվելուց հետո բժիշկների հորդորով դադարեցրել է պարապմունքները, բայց միայն ժամանակավորապես։

Ապաքինվելուց հետո հրաժարվել է գլխով ծանրություններ քաշելուց ու անցել ծանրաքարերի։ Կարճ ժամանակ անց կրկին ռեկորդ է սահմանել` երկու ժամ 20 րոպեում 3,4 կգ քաշով ծանրաքերը 14,400 անգամ բարձրացնելով։

Այսօր էլ` 58 տարեկանում, Մանուկ Ավետիսյանը շարունակում է ամեն օր պարապել, թեեւ գիտակցում է, որ իր ամենամեծ երազանքը` 150 տոննա կշռող նավ քաշել, երազանք է մնալու։ Նույնիսկ եթե իր ուժերն ու կամքը բավականացնեն, կինը դա երբեք թույլ չի տա։

Սամվել Գասարջյան