Վերջերս Միջազգային ֆինանսական կորպորացիան ձկնարտադրության ոլորտը համարել է Հայաստանում ամենաարագ զարգացողներից մեկը՝ ավելացնելով, որ ներուժն ամբողջությամբ չի օգտագործվում։
Հունվար-օգոստոս ամիսների տվյալների համաձայն, արտադրության ֆիզիկական ծավալը տարեկան կտրվածքով աճել է ավելի քան 28%-ով՝ գերազանցելով 10 հազար տոննան։
Վերջին հրապարակումների համաձայն, Հայաստան ձկան ներմուծումը կրճատվել է տարեկան կտրվածքով 174,4 տոննայով (կամ էլ՝ մոտ կիսով չափ՝ 47,3%-ով)։ Միաժամանակ 944 տոննայով կամ 22,3%-ով աճել է տեղական արտադրության ծավալը
Միաժամանակ վերոհիշյալ ժամանակաշրջանում կրճատվել է ձկան արտահանումը, մոտ՝ 260 տոննայով (կամ էլ՝ 55,6% ), ինչը կապված է դեպի Ռուսաստան հայրենական արտադրության ձկան արտահանումների նվազման հետ։
Արտադրության ընդլայնումը հանգեցրել է տեղի ձկնարտադրության համար համեմատաբար նոր տեսակների գնի նվազմանը։ Այսպես, վերջին երեք տարիների ընթացքում մայրաքաղաքում շուքա (ստերլետ) ձկան գինը նվազել է գրեթե 840 դրամով։ Հիշեցնենք, որ մի ժամանակ այդ ձուկը (իրականում, դա բեստեր է՝ բելուգայի եւ ստերլետի հիբրիդ) տավարի մսից ավելի թանկ արժեր։
Այժմ իրավիճակը փոխվել է։ Երեւանում ընթացիկ տարվա օգոստոսի տվյալներով, շուքա ձուկը 11% տոկոսով ավելի էժան է եղել, քան տավարի միսը։ Ի դեպ, որքան էլ զարմանալի է, «աղքատ» Գյումրիում նույն այդ ձուկը 1,3 անգամ թանկ է, քան «հարուստ» Երեւանում։ Այսօր կարելի է միայն երազել էժան ձկան մասին, ինչպիսին ժամանակին սիգն էր։ Բայց սիգի պոպուլյացիան Սեւանում գրեթե ոչնչացված է եւ վերականգնման հույսերը գործնականում չկան։