Ռուսաստանահայ վնասվածքաբան-օրթոպեդների ասոցիացիայի ներկայացուցիչները եղել են Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունում եւ Երեւանում, վիրահատել ադրբեջանական ագրեսիայի հետեւանքով վիրավորված մի քանի հիվանդի:
Ասոցիացիայի նախագահ Արտակ Մացակյանը լրագրողների հետ զրույցում նշել է, որ Ասոցիացիան հիմնադրվել է մոտ մեկ տարի առաջ Հայաստանի բնակիչներին բարեգործական օգնություն ցուցաբերելու նպատակով: «Վերջին դեպքերի կապակցությամբ մենք մեր օգնությունն ուղղել ենք բանակին, եղել ենք Ղարաբաղի բոլոլ հոսպիտալներում: Մի քանի արտակարգ վիրահատություն ենք անցկացրել եւ ինչ-որ չափով ֆինանսական օգնություն ցուցաբերել հոսպիտալներին: Ապագայում պլանավորում ենք Ասոցիացիայում ներառել այլ մասնագետների՝ նյարդավիրաբույժների, սրտաբանների, կարդիովիրաբույժների: Տեսնենք»,- ասում է Արտակ Մացակյանը:
Այս պահին Ասոցիացիայի ներկայացուցիչները Ստեփանակերտում եւ Երեւանում կատարել են 6 վիրահատություն, որոնցից վերջինը ՊՆ կլինիկական հոսպիտալում կապիտան Հովհաննես Ավթանդիլյանի վիրահատությունն էր: Նա ձախ ձեռքի արմնկահոդի բարդ հրազենային բեկորային վիրավորում էր ստացել:
Ասոցիացիայի մեկ այլ ներկայացուցիչ, գիտությունների թեկնածու Գրիգոր Կարապետյանի խոսքով՝ իրենք պայմանավորվածություն են ձեռք բերել Ստեփանակերտում Ասոցիացիայի բժշկի մշտական ներկայության մասին: Նրանից ստացվող տեղեկությունների համաձայն՝ կցուցաբերվի աջակցություն, կկազմակերպվեն այլ բժիշկների այցելություններ, որպեսզի օգնությունը նեղ մասնագիտական լինի, այլ ոչ թե քաոտիկ:
«Չնայած մեծ աշխատանքային փորձին՝ նախկինում հրազենային վիրավորումների հետ գործ չէի ունեցել: Կարծում եմ, որ ե՛ւ մենք սովորելու բան ունեինք, ե՛ւ տեղի բժիշկները: Կհամակարգենք մեր գործողությունները Ղարաբաղի եւ Երեւանի վնասվածքաբանական հոսպիտալների հետ»,- ասել է Արտակ Մացակյանը:
Կենտրոնական կլինիկական հոսպիտալի վնասվածքաբանության բաժանմունքի ղեկավար Լեւոն Ժամագործյանի գնահատմամբ՝կապիտան Հովհաննես Ավթանդիլյանի վիրահատությունը բարձր մակարդակով է անցել, վիրավորն իրեն լավ է զգում: «Եկող շաբաթ մենք կարերը կհանենք եւ նրան արձակուրդ կուղարկնեք՝ բուժման: Նման վիրահատություններ մեզ մոտ արվում են, բայց Հովհաննիսյանի սարք չունեինք: Համագործակցությունը շարունակվելու է: Եթե բարդ դեպքեր լինեն, որոնք այստեղ չեն վիրահատվում, կամ հիվանդներին կուղարկենք նրանց մոտ կամ նախընտրելի է, որ իրենք գան»:
Ինքը՝ Հովհաննես Ավթանդիլյանը, չնայած մամուլի ուշադրությունից առաջացած անհարմարավետությանը, համաձայնեց զրուցել եւ ասաց, որ իրեն լավ է զգում: Նշենք, որ նա արդեն երեք վիրահատություն է տարել, բժիշկները լավատեսորեն են տրամադրված:
Ամուսնուն խնամում է Մարիան: Նրանք 15-ամյա աղջիկ ունեն՝ Մարիամը, շուտով լույս աշխարհ կգա նաեւ որդին: «Զինվորականի կին լինելը միաժամանակ պատասխանատվություն է եւ ապահովության զգացում»,- խոստովանում է Մարիան:
Ընտանինքն ապրում է Մարտակերտում, եւ ամուսնու վիրավորվելու հետ կապված ապրումներից բացի, նրանք ստիպված են եղել վերապրկել հրետակոծության սարսափն ու լքել իրենց տունը:
Պատասխանելով հարցին, թե ինչպես է անվանելու որդուն, Մարիան ժպտում է եւ նայում Հովհաննեսի կողմը. «Հովհաննեսը ԽՍՀՄ հերոս Թեմիկ Ավթանդիլյանի ազգականն է: Տղային կկոչենք հերոս ազգականի անունով»: