Այս տարվա մարտին «The Times of Israel» կայքում հրապարակվել էր պրոֆեսոր Եսոր Բեն-Սորեկի՝ «Հայոց ցեղասպանությունը. Ամոթ Իսրայելին» վերնագրով հոդվածը: Հեղինակի խոսքով, հոդվածն ընթերցողների շրջանում դրական արձագանք է գտել, բայց այդ ժամանակից ի վեր Իսրայելը քիչ բան է արել՝ այդ հանցագործության հանդեպ իր վերաբերմունքը փոխելու համար:
«Մի՞թե Էրդողանի Թուրքիայի հետ մեր հարաբերություններն այնքան կարեւոր են մեզ համար, որ կորցրել ենք բարոյական եւ էթիկական բոլոր արժեքները»,- հոդվածում հարցադրում է անում Բեն-Սորեկը:
Ըստ նրա, տարիներ շարունակ Իսրայելի եւ Թուրքիայի հարաբերությունները բարեկամական էին: Իսրայելցի բազմաթիվ զբոսաշրջիկներ Թուրքիա էին այցելում եւ ակտիվ գնումներ կատարում: «Բայց տուրիզմից եւ թուրքական կաշվե իրերի եւ ոսկյա զարդերի գնումից ավելի կարեւոր է անբարո պատմության բարոյական կողմի գնահատման անհրաժեշտությունը»,- գրում է պրոֆեսորը:
Նա ընդգծում է, որ միլիոնավոր անմեղ հայ քրիստոնյաներ են սպանվել միայն այն պատճառով, որ «քրիստոնյա էին, որոնք ապրում էին մահմեդական երկրում»: Նրանցից շատերը ապաստան գտան այլ երկրներում, նաեւ Ամերիկա գաղթեցին: Շատերն էլ բնակություն հաստատեցին Երուսաղեմում՝ հայկական թաղամասում:
«Չեմ կարող հաշվել, թե քանի անգամ եմ քայլել այդ թաղամասի նեղ փողոցներով: Բոլոր կողմերում հայ արհեստավորները ավանդական հայկական խեցեգործական իրերի արտադրամասեր են բացել, որոշ հայեր մասնագիտանում են լուսանկարչության մեջ: Հայ համայնքի ներկայացուցիչները ջանասեր են, ազնիվ եւ աշխատասեր: Ոչ մի հայ երբեք ձեռքը չի բարձրացրել՝ մեզ վնաս հասցնելու համար: Նրանք խաղաղությամբ ապրում են մեզ հետ, եւ մենք պետք է գնահատենք նրանց այն գեղեցկության համար, որ բերում են մեր երկրին»,- կարծում է հեղինակը:
Ըստ հրապարակման, Իսրայելի կառավարությունը պետք է հայտարարի, որ հայերի կոտորածը ցեղասպանություն էր. «Թուրքական ռեժիմի կողմից 1915 թվականին իրագործած հանցագործությունը ճանաչելուց հրաժարվելու շուրջ մեր դժգոհությունը ցույց տալու միջոցներից մեկը Թուրքիա այցերը բոյկոտելն է: Մենք ինչո՞ւ պետք է հարստացնենք առեւտրականներին, որոնք ժխտում են հայ ժողովրդի ցեղասպանությունը»:
Պրոֆեսորը կարծում է, որ հայ ժողովրդի համար արդարություն պահանջելու ժամանակն է: Նա հիշեցնում է, որ Գերմանիան ճանաչել է հրեա ժողովրդի ցեղասպանությունը եւ փոխհատուցում վճարել վերապրածներին, եւ «Թուրքիայի կողմից իմաստուն քայլ կլիներ այս օրինակին հետեւելը»:
«Ես հայերեն գրել եւ կարդալ չգիտեմ, բայց իմ հոդվածի հայ ընթերցողներին ուզում եմ ասել. «Աստված օրհնի հայ ժողովրդին, որն ապրում է մեր մեջ»,- լատինատառ հայերենով հոդվածն է ամփոփում հեղինակը:
