Հայաստանի քրեակատարողական հիմնարկներում անհրաժեշտ են հեղափոխական փոփոխություններ՝ պետական մակարդակով: Այս մասին, այսօր՝ հունիսի 28-ին, լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ նշել է ՀՀ Արդարադատության նախարարության քրեակատարողական հիմնարկներում եւ մարմիններում հասարակական վերահսկողություն իրականացնող հասարակական դիտորդների խմբի անդամ, փաստաբան Ռոբերտ Ռեւազյանը:
«ՔԿՀ-ներում ամենամեծ խնդիրը միջանձնային եւ ոչ կանոնադրական հարաբերություններն են. այնտեղ գործում են ոչ թե իրավական ակտերն ու նորմերը, այլ չգրված քրեական օրենքներ: Այդ օրենքների պատճառով էլ դատապարտյալներից շատերը վախենում են բողոքել: Եթե որեւէ մեկն ուզում է բողոքել, շատ հեշտությամբ այդ քրեական աշխարհի միջոցով կարողանում են ճնշել դատապարտյալներին: Միջանձնային հարաբերություններում էլ մարդը ՔԿՀ-ում կարող է կորցնել ամեն ինչ, կարող են ներքաշել խաղի մեջ եւ մարդը ստիպված լինի վաճառել իր ողջ ունեցվածքը, այդ հարցերը փակելու համար: Դա գալիս է դեռ ԽՍՀՄ-ից ու չի փոխվում: Մեր ՔԿՀ-ներում անհրաժեշտ են հեղափոխական փոփոխություններ»,- ասաց նա:
Ռեւազյանի խոսքով, իրենք փորձում են տարբեր ձեւով ցույց տալ, թե ինչ-որ փոփոխություն կա, բայց դրանք մեծ հաշվով համակարգային փոփոխության չեն հանգեցնում: «Հույս դնել, որ ՔԿՀ-ն կարող է դա անել, այդպես չէ: Դա պետք է արվի պետական մակարդակով: Գործող համակարգը խոչընդոտում է, որ բողոքները շատ լինեն: Վարչակազմի դեմ բողոքները եզակի են: Այս ամենը քրեական ենթամշակույթի արդյունք է»,-ասաց նա:
Դիտորդ խմբի անդամի խոսքով, գործող համակարգի պայմաններում, երբ որեւէ խցից բողոքներ լինեն, կարող են այդ խուց տեղափոխել քրեական մի հեղինակության եւ բողոքները կդադարեն:
«Համագործակցություն է տեղի ունենում ՔԿՀ-ի եւ քրեական աշխարհի ներկայացուցիչների միջեւ: Շատ դեպքերում ՔԿՀ աշխատողներն ասում են՝ այդ համակարգը թույլ է տալիս վերահսկողության տակ պահել դատապարտյալներին, եթե այդ հսկողությունը չլինի, իրենց համար ավելի դժվար կլինի, քանի որ պետք է աշխատեն յուրաքանչյուր բանտարկյալի հետ: Մեզ մոտ տպավորություն է, որ այդ համակարգը ձեռնտու է երկու կողմերին»,- իր խոսքն ամփոփեց նա:
