News
Լրահոս
News
Ուրբաթ
Ապրիլ 19
Տեսնել լրահոսը

Ներկայումս, երբ մեր արտահանումը դիվերսիֆիկացված չէ,  եւ էներգակիրների սպասվող թանկացումները կրկին հարվածելու են բնակչության անապահով խավի բյուջեին, ակամա հիշում ենք  մեր տնտեսական քաղաքկանության մեջ բաց թողնված հնարավորությունների մասին: Նման խնդիրներից մեկի մասին NEWS.am-ի թղթակիցը զրուցեց Հայաստանի արդյունաբերողների եւ գործատուների միության գործադիր տնօերեն  Էդվարդ Կիրակոսյանի ու «Կանազիտ» հիմնադրամի տնօրենների խորհրդի նախագահ Սուրեն Գեւորգյանի հետ: Խոսքը հրաբխային ծագման ոչ մետաղական հանքատեսակների մասին է, որոնցով հարուստ է Հայաստանը...

Ս. Գեւորգյան- Մեր անկախության սկզբում գաղափարներ էին հնչում այն մասին, որ կարող ենք բարգավաճել ... «Ջերմուկի» արտահանման շնորհիվ: Ժամանակն ամեն ինչ դրեց իր տեղը, եւ պարզ  դարձավ, թե որքան միամիտ էր այդ գաղափարը: Սակայն Հայաստանից արտահանումն ընդլայնելու իրական պոտենցիալ, այնուամենայնիվ, կա: Ես նկատի ունեմ պեռլիտը, բազալտն ու մյուս ապարները:

Նախկինում այդ հանքավայրերն ինտենսիվորեն յուրացվում էին...

Ս. Գեւորգյան-  Հայաստանը ժամանակին  խորհրդային հանրաետություններ, հիմնականում` Ռուսաստան  էր  արտահանում մոտ  1,2 տոննա հանքաքար, որոնցից 80-90%-ը Արագածի պեռլիտն էր:

Մեզանում կա՞ն պեռլիտի վերամշակման ընկերություններ:

Ս. Գեւորգյան-Հայաստանում այդ տեսակի հումքի վերամշակման հարցերով գլխավոր կազմակերպությունը քարերի եւ սիլիկատների ԳՀԻ-ն է, որը պեռլիտի վերամշակման լաբորատորիա ունի: 1998 թ-ին Արագածի պեռլիտի հանքավայրը, հումքի վերամշակման գործարանի հետ, խորհրդանշական` 1,4 մլն դոլարով  վարձակալությամբ տրվել է «Decalite» միջազգային կորպորացիային: Հանքավայրը լավագույններից մեկն է համարվում, որը տրվել է գրեթե ձրի:

Իսկ «Decalite»-ն օգտագործո՞ւմ է  այդ բացառիկ հնարավորությունները:

Ս. Գեւորգյան- Առաջին երկու տարիներին այն արտահանեց 100-200  հազար տոննա պեռլիտ, բայց ոչ թե Ռուսաստան, այլ Նիդեռլանդներ, որտեղից էլ արտադրանքը տարածվում էր ողջ աշխարհում: Այնուհետեւ հայկական հումքի հետ կապված գործը դադարեցրեց եւ  սկսեց զբաղվել մյուս երկրների պեռլիտի վաճառքով, այդ թվում` Թուրքիայի:

Համամատելու համար նշենք, որ վերմշակման դեպքում Արագածի պեռլիտը ծավալով մեծանում է 20  անգամ, հունականը` 12 անգամ, թուրքականը`  10 անգամ: Պեռլիտից ստանում են մոտ հարյուր  հիսուն արտադրանք, հիմնականում ջերմա եւ ձայնամեկուսիչ նյութեր, որոնք լայնորեն օգտագործվում են շինարարության մեջ:

Է. Կիրակոսյան-Հիմա, երբ գազի սակագինը հերթական անգամ կավելանա,  էներգակիրների տնտեսման խնդիրն ավելի մեծ հրատապություն ձեռք կբերի: Եթե  այդպիսի պեռլիտը լայնորեն օգտագործվեր մեր շինարարության մեջ, ապա ձմռանը էներգիայի ծախսը կկրճատվեր երեք անգամ:

Ս. Գեւորգյան-Կասեի, ոչ թե երեք, այլ` հինգ-վեց, անգամ ավելի:

Է. Կիրակոսյան- Համաձայն եմ: Ասվածին ավելացնեմ, որ մեզանում ջերմամեկուսացման նորմերը բացարձակապես չեն համապատասխանում մեր կլիմայական պայմաններին: Անգամ այդ չնչին բանը շինարարության ժամանակ հաշվի չի առնվում, դրա համար մեր քաղաքացիները էներգիայի հսկայական ծախսեր են կատարում:

Արտերկրում բնակարանների գնորդներն առանձնահատուկ ուշադրություն են դարձնում շենքերի էներգամատակարարման ցուցանիշներին` նախապես իմանալու համար, որքան է կազմելու ծախսը...

Ս. Գեւորգյան- Դրա համար յուրաքանչյուր կոնկերտ շենքի մասով այսպես կոչված  էներգամատակարարման անձնագիր է պատրաստվում, ինչը մեզ մոտ, ցավոք, չկա: Մեզանում պատկերն անմխիթար կլիներ, քանի որ շենքերի տաքացման ծախսերը գերազանցում են  օպտիմալ ցուցանիշը: Պարադոքս է, բայց փաստ, ունենալով նման  հնարավորություններ, այդ ուղղությամբ ոչինչ չի արվել:

Սեփական նախաձեռնությամբ ես մշակել եմ ոչ մետաղական հանքատեսակների հայեցակարգ: Կարծում եմ, այս ոլորտի արտադրանքը բավականին շահավետ է արտահանման համար, քան մոլիբդենի, պղնձի խտանյութը: Պաշտոնյաները հիացան այդ փաստաթղթով, սակայն գործը դրանից այն կողմ չգնաց: Այդ ժամանակ դիմեցինք Հայաստանի արդյունաբերողների եւ գործատուների միությանը:

Է. Կիրակոսյան-Քննարկելով այդ հարցը` մենք եկանք միանշանակ  եզրահանգման. ոլորտը մեծ հեռանկարներ ունի: Հայտնի է, որ երկրի Արդյունաբերական զարգացման ռազմավարությամբ  զարգացման հայեցակարգերի մշակում է նախատեսվում 11 գերակա ոլորտների համար: Դիմելով կառավարությանը` մենք հասանք նրան, որ այդ ցուցակում ներառեցինք նաեւ այս ոլորտը. ընդ որում, նրանց թվում, որոնց վերաբերյալ առաջին հերթին պետք է հայեցակարգ մշակվի:

Դրանով համագործակցությունն ավարտվե՞ց:

Է. Կիրակոսյան- Ոչ, ներկայումս պրն Գեւորգյանի հետ համատեղ զբաղված ենք այդ ոլորտում գործատուների միության ստեղծմամբ` ճյուղը վերականգնելու ջանքերը միավորելու  եւ ապագա հայեցակարգն իրացնելու համար: Մեր նպատակը ոլորտի վերականգնումն ու լիարժեք զարգացումն է:

Ոլորտի զարգացման հայեցակարգը կմշակվի, ուրիշ ինչո՞ւմ եք ակնկալում պետության աջակցությունը:

Ս. Գեւորգյան- Սկզբունքորեն մեր նախագծերի ֆինանսավորման հարցերը գրեթե լուծված են, եւ պետբյուջեից միջոցներ պետք չեն: Եվրասիական զարգացման բանկը պատրաստ է վարկավորել մեր ծրագրերը, սակայն պետության կողմից երաշխիքներ է պահանջում: Անգամ պարզապես պետության համաձայնությունը:  Սակայն պետությունը, ի դեմս կառավարության, այդ երաշխիքները չի տալիս...

Քարակերտի քարամշակման գործարանում հնարավոր է բազալտից խողովականեր եւ պլիտաներ արտադարել մետալուրգիայի, նավթարդյունաբերության  համար` մինչեւ երեք մլրդ դոլարի արտադրանք տալ: Դրա համար անհրաժեշտ է, որ հայեցակարգը իրացվի, եւ ոչ թե թղթի վրա մնա:  Սկզբի համար կպահանջվի 150 մլն դոլար, սկայն նման գումար չկա...

Գործարանը կարող է աշխատանքով ապահովել 3 հազար մարդու, սակայն  20 հեկտար զբաղեցնող գործարանը չարդարացված կերպով պարապուրդի է մատնված: Չեխիայում կա նման գործարան, որը լեռնահանքարդյունբերության համար արտադանք է տալիս` տոննան  1,4 հազ. դոլարով: Եթե մեր ձեռնարկությունը գործարկվի, մենք բավականին էժան կարող ենք առաջարկել նույն արտադրանքը`   0,6 հազարով` տոննայի դիմաց: Սակայն դրա համար անհրաժեշտ է պետության աջակցությունը...

Ալբերտ Խաչատրյան

!
Այս նյութը հասանելի է նաև   Русский
Տպել
Ամենաշատ