«ElectricYerevan շարժումը 2015թ. բերկրանքն էր, ոգեշնչման աղբյուրն ու հասարակության մոբիլիզացիայի հրաշալի օրինակ»,- ասում է Միջազգային եւ անվտանգության հարցերի հայկական ինստիտուտի հիմնադիր եւ հետազոտական ծրագրերի ղեկավար Ստյոպա Սաֆարյանը:
ElectricYerevan-ը, նրա խոսքով, նշանակալից էր նրանով, որ մի խումբ երիտասարդներ իրենց ուսերին վերցրին մի պայքար, որից հրաժարվել էին ընդդիմադիր քաղաքական ուժերը:
«Ցանկացած երկրում ընդդիմադիր կուսակցություններն են սպասում իշխանության վրիպումներին, իշխանությունների սխալ որոշումների թիվ մեկ բռնողը քաղաքական ուժերն են, մինչդեռ նրանք պարզապես մասնակից դարձան քաղաքացիական շարժմանը եւ լավագույն դեպքում կանգնած էին անվտանգության պատի վրա եւ ոչ ավելին»,-ասում է Ստյոպա Սաֆարյանը:
ElectricYerevan-ի հաջողության գաղտնիքը, ըստ Սաֆարյանի, շարժման երիտասարդ առաջնորդների նպատակասլացությունն էր եւ պահանջի հստակությունը:
«Շարժումը բազմամարդ դարձավ այն ժամանակ, երբ երիտասարդներն ուղղակի չնահանջեցին եւ գնացին, Բաղրամյան պողոտայում կանգնեցին: Հասարակությունը հասկացավ, որ նրանք ուժ են, որ փախչող չեն, որ միայն խոսող չեն, բոլորին ցնցեց այն, որ երիտասարդների նկատմամբ ուժ է կիրառվել, բայց նրանք վերադարձել են փողոց: Հետո շարժման ծրագիրն էր բոլորին շատ պարզ՝ մենք կանգնում ենք այստեղ, մինչեւ չեղյալ չի համարվում էլեկտրաէներգիայի սակագնի բարձրացումը. վերին աստիճանի հասկանալի պահանջ, դրա համար մարդիկ սկսեցին շատանալ Բաղրամյան պողոտայում»,-նշում է Սաֆարյանը։
Ստյոպա Սաֆարյանը, այնուամենայնիվ, առանձնացնում է շարժման ձախողումները՝ լիդերության ճգնաժամ եւ պայքարի հետագա ռազմավարության բացակայություն:
«Նախ նկատելի էր, որ խումբը պառակտվեց եւ լիդերության խնդիրը չկարողացան լուծել, երկրորդ՝ խումբը չկարողացավ ադապտացվել այն իրավիճակին, որն արդեն փոխվեց Սերժ Սարգսյանի ելույթից հետո, եւ ոչ միայն չկարողացավ միասնական գնահատական տալ այդ նոր իրավիճակին, այլեւ պայքարի նոր ստատեգիա չմշակեց»,-ասում է Սաֆարյանը:
Շարժման առաջնորդների թերացումները Սաֆարյանը կապում է նրանց անփորձության հետ:
«Նրանց համար դա շատ մեծ մասշտաբ էր, նրանք պատրաստ չէին այդ մեծ զանգվածը ղեկավարելուն եւ առաջ տանելուն։ Իսկապես երիտասարդների համար բավական մեծ բեռ էր տարբեր, տարասեռ, տարբեր տրամադրություններով մարդկանց առաջնորդելը: Որպեսզի շարժումը շարունակեր բոլորին համոզիչ թվալ, նվազագույն ինչ-որ բան պիտի սահմանվեր, որը տարասեռ մասսաներին կհրապուրեր: Շարժման տրանսֆորմացիան այլ ձեւով պետք է տանեին: Եվ հմտություն չունեին, եւ միասնական չէին, արդեն տարբեր խմբեր էին աշխատում, ինչը ուղղակի ճեղքեց շարժումը: Երբ իրենք շատ խոշոր վրիպում թույլ տվեցին, իրենց հետեւից էլ արդեն չգնացին»,-ասում է Սաֆարյանը՝ հավելելով, որ երիտասարդներն, անշուշտ, մինչեւ հունիսի 26-27-ը համապատասխանում էին լիդերության չափանիշներին:
Սաֆարյանն ասում է՝ ElectricYerevan-ը, միեւնույն է, կմնա շատ լուսավոր ու սիրուն մի պայքար՝ անկախ վրիպումներից ու ձախողումներից:
«ElectricYerevan-ից հետո, թեկուզ փոքր, բայց ինչ-որ բան փոխվեց եւ քաղաքացիական շարժումների գրագիտության, եւ քաղաքացիական հասունության եւ ոստիկանության վարքագծի մեջ, բոլորն էլ սխալների վրա են սովորում»,-ասում է Սաֆարյանը:
Լուսանկարները՝ Արսեն Սարգսյանի /NEWS.am