ԵԽԽՎ գարնանային նստաշրջանում ապրիլի 18-ին հայկական պատվիրակության անդամ Սամվել Ֆարմանյանն իր ելույթում անընդունելի է համարել ԵԽԽՎ նախագահի կողմից վտանգավոր ձեւակերպումներով հօգուտ Ադրբեջանի արած կողմնակալ հայտարարությունը։ Ֆարմանյանն իր ելույթում մասնավորապես ասել է.

«Տիկնայք եւ պարոնայք,

Մոտ երկու ամիս է անցել ԵԽԽՎ վերջին նստաշրջանից։ Այս ժամանակահատվածում ակնհայտ է, որ մեր արժեքները կոպտորեն եւ ցինիկաբար հարձակման են ենթարկվել։Առաջին հերթին՝ Եվրոպայի սրտում Բրյուսելի արյունոտ հարձակումները, իսկ հետո՝ Լեռնային Ղարաբաղում, որտեղ Ադրբեջանը լայնածավալ ռազմական ագրեսիա ծավալեց Լեռնային Ղարաբաղի բնակչության դեմ՝ խախտելով միջազգային իրավունքն ու կատարելով ռազմական հանցագործություններ։ Թույլ տվեք միանալ եւ ցավակցություն հայտնել զոհերի ընտանիքիներին։ Ես նաեւ միանում են այն հարյուր հազարավոր մարդկանց ձայներին, ովքեր Բրյուսելում եւ աշխարհի տարբեր մայրաքաղաքներում Ղարաբաղում իրավիճակը սրվելուց հետո երթի էին դուրս եկել եւ խաղաղության կոչ էին անում։ Իրադարձութունները կապ ունեն հունվարին այստեղ կայացած տխրահռչակ քննարկման հետ։

Պարո՛ն նախագահ, թույլ տվեք ինձ հիշեցնել, որ Ռոբերտ Ուոլթերի եւ Միլիցա Մարկովիչի հակասական զեկույցների դեմ ձայները հիմնված էին այն ենթադրության վրա, որ անհիմն եւ միակողմանի ցանկացած բանաձեւ ընդունելու կամ միջազգային իրավունքն ընտրովի մեկնաբանելու ցանկացած փորձ միայն վնաս կհասցնի խաղաղ գործընթացին եւ Ադրբեջանի բռնապետական ղեկավարության համար խթան կհանդիսանա լայնածավալ գործողությունները վերսկսելու համար, որոնք սասանում են բանակցային գործընթացը եւ սպառնում են Հարավային Կովկասի փխրուն կայունությանը։ Ցավոք, մեր վատագույն կանխատեսումներն իրականացան, եւ իրադարձությունների նման զարգացումը հակամարտության բոլոր կողմերին հարյուրավոր զոհեր արժեցավ։

Մենք չենք կարող անտեսել ԵԽԽՎ սխալներն այդ ողբերգության ժամանակ։ Ադրբեջանի ղեկավարությանը էսկալացիայի ամենասկզբից հստակ ուղերձներ հղվեցին առ այն, որ հակամարտության խաղաղ լուծումն այլընտրանք չունի։ Ֆրանսիայի, ԱՄՆ-ի, Ռուսաստանի նախագահները, հարյուրավոր արտգործնախարարներ, ՄԱԿ, ԵԱՀԿ, Եվրոպայի խորհրդի գլխավոր քարտուղարները, ԵՄ բարձրաստիճան պաշտոնյաները միավորեցին իրենց ձայները եւ հեղինակությունը, որպեսզի նախագահ Ալիեւին հասցնեն միանշանակ եւ այլընտրանք չունեցող ուղերձը նրա ռազմական ագրեսիան դադարեցնելու համար։

Այն ժամանակ, երբ միջազգային հանրության խիստ ուղերձները խաղաղության համար հույսի պատուհան են բացում, պարոն Ագրամունտի անպատասխանատու հռետորաբանությունը ԵԽԽՎ-ին տարանջատում է միջազգային հանրությունից այս անգամ ոչ թե Ադրբեջանում մարդու իրավունքների լայնածավալ ոտնահարումներն անտեսելով, այլ այս խոցելի իրավիճակում հատկապես վտանգավոր ձեւակերպումներով հօգուտ Ադրբեջանի խոսելով։

Ցավոք, պարոն Ագրամունտի հայտարարությունը հերթական անգամ կասկածի տակ է դնում ԵԽԽՎ նախագահի անաչառությունը՝ որպես ԵԽԽՎ նախագահի։ Նրա հեղինակությանը միլիոնավոր եվրոպացիների եւ ժողովրդավար հասարակության բոլոր անդամների աչքերում հարված է հասցվել»։