Երևանում անցկացվող մինչև 19 տարեկանների մրցաշարին հետևելու էր եկել Հայաստանի ազգային հավաքականի նախկին գլխավոր մարզիչ Բերնար Շալանդը, ով այս պահին աշխատում է որպես սկաուտ շվեյցարական «Բազել» ակումբում: NEWS.am թղթակից Վերա Մարտիրոսյանի հետ զրույցում մասնագետը պատմեց Հայաստանի հավաքականում իր աշխատանքի, լավ արդյունքներ չունենալու, Արթուր Պետրոսյանի և շատ այլ բաների մասին:
Բերնար Շալանդը գլխավորել է Հայաստանի հավաքականը 2014-2015 թթ-ին:
Պարոն Շալանդ, բոլորին հետաքրքրում է` ինչու՞ եք ժամանել Հայաստան:
Ես այժմ աշխատում եմ որպես սկաուտ շվեյցարական «Բազել» ակումբում: Մենք հետևում ենք Շվեյցարիայի բոլոր տարիքային հավաքականներին, և 19 տարեկանների հավաքականը նույնպես հետաքրքիր է մեզ: Երբ պարզ դարձավ, որ սկաուտներից մեկը պետք է գա Հայաստան, ինձ ասացին, որ ես լինեմ: Մեծ հաճույքով եկա այստեղ հետևելու այս մրցաշարին, ինչպես նաև Հայաստան – Մոնտենեգրո խաղին:
Երկու տարի առաջ Հայաստանի ազգային հավաքականի գլխավոր մարզիչն էիք: Այժմ աշխատում եք որպես սկաուտ: Հե՞շտ է այդքան շրջադարձային փոխել կարիերան:
Այժմ աշխատում եմ Շվեյցարիայի լավագույն ակումբում, բայց հույս ունեմ հետագայում նոր բան կարող եմ գտնել: Հայաստանում աշխատելը մեծ փորձ էր ինձ համար: Ներկայիս աշխատանքը շատ եմ սիրում: Մեր թիմը խաղում է Չեմպիոնների լիգայում, բայց ես այլ տարբերակներ ևս քննարկում եմ, չէ՞ որ ես մարզիչ եմ:
Ի՞նչ է փոխվել Հայաստանում, մեր ֆուտբոլում` սկսած այն պահից, երբ հեռացաք այստեղից:
Քաղաքում նոր շենքեր են կառուցվել: Ինձ համար այստեղ լավ էր: Մարդիկ լավն են: Մենք եղել ենք ֆուտբոլի ակադեմիայում, տեսել 14, 15 տարեկանների ելույթները: Լսել եմ, որ Հայաստանի մինչև 17 տարեկանների հավաքականը հաջող հանդես եկավ և անցավ հաջորդ փուլ: Հայաստանը պետք է աշխատի երիտասարդ սերնդի հետ, մենք պետք է աշխատենք լավ երիտասարդների հետ: Երբ ազգային հավաքականը լավ է հանդես գալիս, դա ուժ է տալիս երիտասարդներին: Մոնտենեգրոյի հետ վերջին խաղը լավ օրինակ է: Շատ ուրախ եմ Արթուր Պետրոսյանի համար: Նա շատ լավ աշխատանք է կատարել: Թիմը երկրորդ խաղակեսում շատ լավ հանդես եկավ: Դա զարգացման համար լավ քայլ է: Ուրախ եմ նաև ֆուտբոլի ֆեդերացիայի համար: Երբ ես էի գխավոր մարզիչը մեր արդյունքները այդքան էլ լավը չէին, բայց ես տեսնում էի, որ մարդիկ շատ լավ ու բարեհամբույր են ինձ հետ: Ես շատ ուրախ եմ Հայաստանի հավաքականի համար, կարող եմ ասել՝ մեր հավաքականի համար:
Ի՞նչ կասեք Արթուր Պետրոսյանի մասին որպես մարզիչ: Աշխատել եք նրա հետ: Հետաքրքիր են նրա առանձնահատկությունները:
Արթուրը լավ մարզիչ է: Նա քայլ առ քայլ անցել է իր ճանապարհը: Հիմա ունի ՈՒԵՖԱ-ի մարզչական Պրո կարգի արտոնագիր: Ժամանակին իմ օգնականն էր: Լավ աշխատանք է կատարել «Ցյուրիխ» ակումբում: Նա պատրաստ է այս աշխատանքի համար: Ժամանակակից մարզիչ է: Արթուրը եղել է ֆուտբոլիստ ու շատ լավ հասկանում է խաղացողներին: Ես կարծում եմ, որ նրան կհաջողվի այս աշխատանքը: Ես նրան ու հավաքականին ամենայն բարիք եմ մաղթում:
Ասում եք՝ Ձեր մարզչական աշխատանքի ժամանակ գրանցած արդյունքները լավը չէին: Ի՞նչը խանգարեց Ձեզ արդյունքների հասնել:
Եթե նայենք արդյունքներին, ապա, այո, գոհ մնալու առիթ չկար, բայց եթե նայեինք խաղին, կտեսնեինք, որ հաճախ մեզ մի քիչ չէր հերիքում հաջողությունը: Որակավորման չորս խաղերում մենք մինչև յոթանասուներորդ րոպեն գոլ բաց չէինք թողնում: Մեր խնդիրները սկսում էին 70-րդ րոպեից: Ես մարզիչն եմ ու պատասխանատուն փոփոխությունների համար: Երևի ճիշտ փոփոխություններ չէի անում: Մի քանի ֆուտբոլիստներ էլ պատրաստ չէին նույն մակարդակի վրա խաղալ մինչև վերջ: Պորտուգալիային նվազագյուն հաշվով պարտվեցինք: Դանիայի խաղում Մխիթարյանն ու Արզումանյանը վնասվածք ստացան: Սերբիային 11 մետրանոցը չխփեցինք, Ալբանիայի հետ կարմիր քարտ ստացանք: Մենք պետք է նայենք նաև հանգամանքներին: Եթե հաջողություն ունենայի, ավելի շատ կմնայի Հայաստանում: Բայց ես ընդունեցի իրավիճակը: Եթե ինձ չհաջողվեց արդյունք ունենալ, ես պետք է գնայի: Բայց շատ երջանիկ եմ, որ աշխատեցի այստեղ: Դա ինձ շատ բան տվեց: Եվ հիմա ուրախ եմ վերադառնալ ու այսքան ընկերներ գտնել այստեղ:
Արթուր Պետրոսյանը վերջերս ասաց, որ ցանկանում է հրավիրել Յուրա Մովսիսյանին, բայց ֆեդերացիայի նախագահը դեմ է: Դուք ազա՞տ էիք Ձեր գործողությունների մեջ: Ում ցանկանայիք կարո՞ղ էիք հրավիրել ու ընդգրկել կազմում:
Միշտ էլ կային տարբեր խնդիրներ, բայց մենք գտնում էինք լուծումները: Օրինակ, Ալբանիայի հետ խաղին Օզբիլիսն ու Մովսիսյանը վնասվածք ունեին: Այն ժամանակ այլ իրավիճակ էր:
Ես նկատի ունեմ` Ձեզ վրա ճնշումներ չեն գործադրվե՞լ հրավիրել կամ չհրավիրել ֆուտբոլիստներին:
Ոչ, երբեք խնդիրներ չեն եղել: Ես որոշումներ եմ կայացրել, ու ամեն ինչ նորմալ էր:
Փաստորեն միակ խնդիրը վնասվածքնե՞րն էին:
Տարբեր իրավիճակներ էին: Օրինակ, տեսե'ք, Մոնտենեգրոյի հետ խաղի վերջին վայրկյաններին որոշվեց հանդիպման ելքը: Հաղթում ես` լավն ես, չէ՝ ընդունում ես պարտությունդ: Ես չհասա արդյունքի ու գնացի:
Համաձա՞յն եք, որ Ձեր թիմը ավելի պաշտպանողական ֆուտբոլ էր խաղում, իսկ Արթուր Պետրոսյանը ավելի հարձակողական ֆուտբոլ խաղացող թիմ է ուզում կառուցել:
Ես այդպես չեմ կարծում, բայց Դուք մարզական լրագրող եք և կարող եք այդ կարծիքն ունենալ:
Հայաստանում Ձեզ հիշում են որպես խոհարար – մարզիչ: Դուք հաճախ էիք համեմատականներ անցկացնում խոհանոցի և ուտելիքների հետ: Հաճախ Ձեզ այդպես էլ անվանում են ֆուտբոլասերները՝ խոհարարը: Հասցնո՞ւմ եք Ձեր այդ հոբիին ժամանակ հատկացնել:
Այո, շատ լավ տարբերակ էր համեմատել ֆուտբոլիստներին լավ կերակրատեսակների հետ: Մարզիչը խոհարար է: Նա պատրաստում է իր թիմի հետ: Նա պետք է լավ ուտեստ պատրաստի այդ թիմից:
Վերա Մարտիրոսյան:
