Հայաստանը կարող է դրամայի բեմահարթակ դառնալ, որը ծավալվում է մեղմ եւ կոշտ ուժերի միջեւ: Այս մասին նշված է Foreign Policy-ի մեկնաբան Էմիլի Թեմքինի հոդվածում:
Թեմքինը հիշեցնում է ԱՄՆ դեսպանատան վերջերս արած հայտարարությունը, որում պատրաստակամություն է հայտնվել Հայաստանի ընտրական գործընթացին ֆինանսական աջակցություն ցուցաբերելու մասին: Հայտարարությունն ավարտվում էր այն արտահայտությամբ, որ ԱՄՆ-ը հավատարիմ է «Հայաստանում ժողովրդավարության աճի մաս մնալուն եւ երկրին կօգնի լինել անկախ, անվտանգ եւ բարգավաճող, ինչին նրա ժողովուրդն արժանի է»:
«Արդյոք սա ա՞յն բանի նշանն է, որ շուտով Հայաստանը կսկսի ամրապնդել ԱՄՆ-ի եւ Արեւմտյան Եվրոպայի հետ կապերը: Ոչ այնքան»,- նշում է վերլուծաբանը:
Հեղինակը հիշեցնում է, որ Հայաստանի պաշտպանության նախարար Վիգեն Սարգսյանը Մոսկվայում է, որտեղ իր ռուս գործընկերոջ հետ կստորագրի Զորքերի միավորված խմբավորման մասին համաձայնագիրը: Նրա խոսքով՝ այդ համաձայնագրով Ռուսաստանը «իբր Հայաստանին պաշտպանելու համար իր զինված ուժերն օրինականորեն օգտագործելու հնարավորություն կստանա»:
«Այն փաստը, որ Ռուսաստանը Հայաստանին ավելի մոտ է ձգում՝ Ադրբեջանում ոմանց վշտացնում է, որտեղ մի շարք օրենսդիրներ խնդրում են վերանայել Ռուսաստանի հետ սերտ հարաբերությունները»,- նշել է հեղինակը:
Սակայն Թեմքինը նախազգուշացնում է պատրանքներ չունենալ. քիչ հավանական է, որ Հայաստանը Ռուսաստանից հրաժարվի հանուն Ամերիկայի ընտրական գրկախառնության, բայց առավել քիչ հավանական է, որ Ադրբեջանը երես թեքի Ռուսաստանից եւ շրջվի իրական ժողովրդավարության կողմը:
