Երբ ապրիլին Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության էսկալացիա եղավ, Հայաստանը կասկածի տակ դրեց Ռուսաստանի նկատմամբ իր հավատարմության ամրությունը։ Այս մասին ասվում է Stratfor վերլուծական կենտրոնի զեկույցում, որը նվիրված է Ռուսաստանին։
«Թշնամանքը գուցե բռնկվել էր մասամբ այն պատճառով, որ Ռուսաստանը չափից շատ էր զբաղված սիրիական ու ուկրաինական հակամարտություններով եւ միջամտելու հնարավորություն չուներ։ Եթե ԱՄՆ նոր վարչակազմի օրոք Արեւմուտքը Մոսկվային ավելի քիչ մարտահրավերներ նետի, Ռուսաստանը կկարողանա ամրապնդել իր դիրքերը որպես հակամարտության կարգավորման գլխավոր միջնորդ»։
Փորձագետների խոսքով, նույնիսկ այն երկրները, որոնք քիչ թե շատ չեզոք էին Արեւմուտքի ու Ռուսաստանի միջեւ դիմակայության հարցում, կարող են շտկել իրենց դիրքորոշումները։ Այդ մասին են վկայում օրինակ ռազմական համագործակցության ամրապնդման մասին վերջին բանակցությունները Ուզբեկստանի ու Ադրբեջանի հետ, որոնք ուզում են խորացնել Մոսկվայի հետ իրենց հարաբերությունները։ «Մոսկվան կարող է նաեւ ԵՏՄ- ում կամ ՀԱՊԿ-ում ինտեգրացիոն նախաձեռնությունները ընդլայնելու հնարավորություն ստանալ, քանի որ Եվրոպայում ուժգնացող քաղաքական պառակտումը, ամենայն հավանականությամբ, կխանգարի ԵՄ-ին կենտրոնանալ իր «Արեւելյան գործընկերություն» ծրագրի վրա»,- ասվում է զեկույցում։
Ընդհանուր առմամբ, զեկույցի հեղինակները կարծում են, որ երեք տարվա տնտեսական անկումից ու Արեւմուտքի հետ վեճերից հետո Ռուսաստանի դրությունը կարծես լավանում է։ ԽՍՀՄ նախկին երկրները հետեւում են Վաշինգթոնում ու Եվրոպայում ընթացող փոփոխություններին ու գուցե կվերագնահատեն իրենց դիրքորոշումները Մոսկվայի նկատմամբ։
Նրանց կարծիքով 2017-ին Ռուսաստանը գուցե կօգտվի իր շրջապատում ազդեցությունն ամրապնդելու հնարավորությունից ՝ ԱՄՆ-ում նոր վարչակազմի ձեւավորման ու ԵՄ-ում պառակտումների ֆոնին։ «Սակայն նախկին խորհրդային երկրներ Ռուսաստանի վերադարձը հեռու կլինի 2000-ականների իրավիճակից, երբ Ռուսաստանի տնտեսությունը բարգավաճում էր, քաղաքական համակարգում էլ ցնցումներ չկային։ Նույնիսկ եթե 2017-ին Արեւմուտքը թուլացնի Մոսկվայի դեմ պատժամիջոցները, ԱՄՆ-ն ու ՆԱՏՕ-ն դժվար թե հրաժարվեն իրենց դաշնակիցներից՝ ի դեմս նախկին խորհրդային երկրների։ Այդուհանդերձ, քաղաքական վերափոխումները, որոնք տեղի են ունենում Եվրոպայում ու ԱՄՆ-ում, կարող են Մոսկվային ավելի շատ հնարավորություն տալ ամբողջ Եվրասիայում իր հեղինակությունը վերականգնելու համար», - ամփոփում են հեղինակները։
