Մայիսի 25-ին կայացել է նավթարդյունահանող խոշորագույն երկրների հանդիպումը։ Ակնկալվում է, որ նրանք պետք է որոշում կայացնեին նավթի արդյունահանման ծավալների կրճատման մասին համաձայնությունը եւս 9 ամսով երկարացնելու մասին, գրում է Frankfurter Allgemeineը։ Դրան արդեն կողմ են արտահայտվել Սաուդյան Արաբիան ու Ռուսաստանը։ Նման գործողությունների նպատակն է կայունացնել նավթի գինը, այդ թվում «պետբյուջեներում մեծ դեֆիցիտից» խուսափելու համար։
Բայց հարցն այն է, թե ՕՊԵԿ-ն ու մյուս նավթարդյունահանող երկրները ինչ աստիճանի են ունակ ազդել գնի վրա, գրում է լրագրողը։
Նավթային շուկաներում համարում են, որ ազդեցությունը սահմանափակ է լինելու։ Չիկագոյի CME բորսայի տնտեսագետ Էրիկ Նորլանդի խոսքով այս հարցում վճռորոշ գործոն է ԱՄՆ-ում թերթաքարային նավթի արդյունահանումը։ 2016-ի հոկտեմբերից դրա արդյունահանումը աճել է օրական 900 հազար բարելով ու դա կիսով չափ փոխհատուցել է մյուս երկրներում արդյունահանման ծավալների կրճատումը։
Ավելին , փորձագետը վստահ է, որ ապագայում արդյունահանումն էլի է աճելու։ Կարևորը գործող հանքավայրերի թիվն է։ Իսկ տարեսկզբց դրանց քանակությունը ավելացրել է գրեթե 200-ով։ «Հաշվի առնելով, որ անցած տարվա մայիսից առաջին հերթին շահագործման են հանձնվել ամենաարդյունավետ հանքավայրերը, մինչեւ հոկտեմբեր նավթի արդյունահանման ծավալները կաճեն օրական եւս 700 հազար բարելով,- կանխատեսում է Նորլանդը,- Իսկ եթե դրան հավելենք նաեւ նախորդ աճը, դա բավական կլինի Ռուսաստանի ու ՕՊԵԿ երկրների արդյունահանման կրճատման ազդեցությունը չեզոքացնելու համար»։
ԱՆկախ նավթարդյունահանող երկրներում նույնպես նկատվում է նավթի արդյունահանման ծավալների աճ։ Օրինակ, չնայած Ռուսաստանում արդյունահանման կրճատմանը, ընդհանուր հետխորհրդային տարածքում այդ ցուցանիշը ամենայն հավանականությամբ կաճի՝ Ղազախստանի շնորհիվ։ ԱՄՆ-ում նույնպես, ըստ ՕՊԵԿ-ի, 2017-ին կանխատեսվում է աճ։
Այսպիսով, նավթի գները հեռանկարներ չունեն, եթե միջնաժամկետ կանխատեսումներ անենք, ասում է Նորլանդը , բայց շեշտում․ «Ոչ ոք չի կարող կատարյալ երաշխիքներ տալ ։ Միշտ էլ կա հավանականություն, որ գները կսկսեն աճել։ Ո ւ եթե որեւէ նավթարդյունահանող երկրում ինչ-ինչ խափանումներ են տեղի ունենում, այդ ամենը ազդում է գնի վրա։ Մենք դա տեսել ենք Լիբիայի օրինակով։ Երկրի քաղաքացիական պատերազմը ծնեց գնաճ, որը երկար տարիներ շարունակվեց»։
Դրա համար էլ հիմա, ըստ հոդվածագրի, պետք է հետեւել իրադարձությունների զարգացմանը Վենեսուելայում, քանի որ նավթով այդքան հարուստ երկրում քաղաքացիական պատերազմ սկսվելու դեպքում գները միանշանակ կփոխվեն։ Անկայուն է նաեւ Իրանի իրավիճակը։
