«Ժամանակ» թերթը գրում է. ««Հայ մեծահարուստները պետք է դատարկեն իրենց քսակները հանուն Հայաստանի: Եթե մենք գնանք այդ ճանապարհով, կունենանք հզոր Հայաստան»,- երեկ տոնական մի միջոցառման ժամանակ ասել է ԱԺ փոխխոսնակ Էդուարդ Շարմազանովը՝ ժողովրդական լեզվով ասած, ցեցը գցելով օլիգարխների ջանը:
Առավել քան համոզված եմ, որ Շարմազանովը տվյալ պարագայում ոչ թե Սերժ Սարգսյանի ուղղակի ցուցումն է կատարել, այլ ուղղակի բացահայտել է այն տրամադրությունները, գուցե նաեւ խոսակցությունները, որ կան իշխանության վերնախավում:
Մյուս կողմից՝ Շարմազանովը ներկայացնում է ՀՀԿ-ի այն թեւը, որ ներսում պարբերաբար դժգոհում է «անարդարությունից», թե իբր օլիգարխների պատճառով ամբողջ օրը ժողովրդի «թուք ու մուրն» են ուտում, իսկ դրանք տեղներից շարժվել չեն ուզում: Ուշագրավ է, որ Շարմազանովին արձագանքած ոչ մի օլիգարխ չի ասել, որ հնչածը ընկալել է ներդրումներ անելու հորդորի համատեքստում: Այսինքն՝ Հայաստանը ներդրումների տեսանկյունից այնքան անհույս երկիր է, որ ոչ մի բանական մարդ չի համարում, որ ԱԺ փոխնախագահը կարող էր ներդրումներից խոսել:
Մյուս կողմից` օլիգարխները շատ լավ հասկանում են, որ բյուջեն դատարկ է, դրսից փողեր չեն սպասվում, եւ ժողովրդի բերանը փակելու համար իրենց ստիպելու են «մուծվել»: Բայց, օրինակ, Սամվել Ալեքսանյանը խոշոր կալիբրի օլիգարխ է եւ բաց տեքստով ակնարկում է, որ Շարմազանովը չէ այն մարդը, ով պետք է իրեն բան ասի:
Այստեղ բացահայտվում է մեր օլիգարխիայի թշվառությունը, նրա կրիմինալ բնույթը: Նորմալ երկրում գործարարին որեւէ մեկը չի կարող ստիպել, որ նա «մուծվի»: Քաղաքակիրթ աշխարհում մարդիկ հարկեր են վճարում ու հանգիստ բիզնես են անում՝ չհանդուրժելով ու ապօրինի համարելով իշխանության ցանկացած միջամտություն: Հայաստանի օլիգարխը նման համարձակություն չունի, որովհետեւ նա ընդամենը իշխանության կողմից «նշանակված» է կոնկրետ բիզնեսի վրա, հաճախ՝ մոնոպոլ կարգավիճակով, եւ մուծվում է ոչ թե բյուջեին, այլ կոնկրետ պաշտոնյաների գրպաններին: Ալեքսանյանը «դուխով» հակադարձում է Շարմազանովին, որովհետեւ «մուծվում» է շրջանակների, որոնց մոտ ԱԺ փոխնախագահն ընդամենը կոմսոմոլ է:
«Կիլիկիա» գարեջրի ընկերության սեփականատեր Հակոբ Հակոբյանը՝ Պիվի Հակոբ, ավելի փոքր կալիբրի օլիգարխ է: Նա ընդգծել է, որ Էդուարդ Շարմազանովը հենց այնպես հայտարարություն չէր անի: «Ով նման բան է ասում, ուրեմն մի բան ունի դատարկելու, կամ ինչ-որ մեկին գիտի, որ պիտի դատարկի»,- մանրամասնել է նա:
Պատկերացնում եք՝ ինչպիսի խուճապ է մեր օլիգարխիայի շրջանում: Անկախ նրանից՝ Սերժ Սարգսյանը տեղյակ էր, թե ոչ Շարմազանովի հայտարարությունից, նա ստացավ իր ուզածը. հիմա օլիգարխիան հերթի է կանգնելու «մուծվելու» համար, որպեսզի խուսափի կուլակաթափությունից»:
Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում
