Իշխող Հանրապետական կուսակցության պատգամավոր Արթուր Գեւորգյանի համար անընդունելի է, որ զինվորական ծառայությունից խուսափած անձինք պաշտոններ են զբաղեցնում: Իշխանության ներկայացուցչի խոսքով՝ ծառայությունը պետք է պատվաբեր լինի յուրաքանչյուրի համար եւ օրենքը չպետք է դառնա ծառայությունից խուսափելու դեմ զսպաշապիկ: NEWS.am-ի հետ հարցազրույցում պատգամավորն անդրադարձել է «Պաշտպանության մասին» օրենքի նոր նախագծին եւ օրենքները շրջանցող կոռումպացված պաշտոնյաներին: Հիշեցնենք, որ Արթուր Գեւորգյանը ոստիկանապետ Վլադիմիր Գասպարյանի փեսան է:
Պարոն Գեւորգյան, օրեր առաջ Ազգային ժողով է ներկայացվել «Պաշտպանության մասին» օրենքի նոր նախագիծը, ըստ որի նախատեսվում է վերացնել ուսման տարկետումը, եւ 18 տարին լրացած անձինք պետք է զորակոչվեն բանակ: Ձեր կարծիքով, ինչո՞ւ նման փոփոխության անհրաժեշտության առջեւ կանգնեց կառավարությունը:
Ցանկացած օրենսդրական փոփոխություն բխում է պահանջարկից: Ես խնդիր չեմ տեսնում՝ գնան ծառայեն, գան ուսումը շարունակեն, օրենքով ես կարող էի չծառայել, բայց ես ծառայել եմ: Շատ է խոսվում կառավարության անդամների, պաշտոնյաների մասին, որոնք չեն ծառայել, ու մեծամասնությունը պատրվակ է բռնում կրթությունը: Եթե ծառայում են, ծառայում են բոլորը:
Նախագծի ընդդիմախոսները պնդում են, որ կառավարությունը չի կարող սոցիալական արդարություն հաստատել այս փոփոխությամբ, քանի որ կառավարության հատուկ հանձնաժողով է ստեղծվելու, որը բացառությունների կարգով ծառայությունից ազատելու լիազորություն է ունենալու: Եվ մտահոգություն կա, որ բացառությունների ցանկում կրկին պաշտոնյաների որդիներն ու հովանավորյալները կհայտնվեն:
Ցավում եմ, որ մենք պարտավոր ենք օրենքը սարքել զսպաշապիկ ու ստիպել, որ ծառայության գնան, դա պետք է լինի պատվաբեր: Պետական չինովնիկը պետք է ծառայի, որովհետեւ առաջին ծառայությունը բանակն է: Խուսափել բանակում ծառայելուց ու դառնալ չինովնիկ, անընդունելի է: Սա իմ մոտեցումն է:
Երաշխիք կա՞, որ այս փոփոխությամբ պաշտոնյաների որդիները կամ մերձավորները նույն բացառություններից օգտվելով՝ դարձյալ չեն խուսափի ծառայությունից:
Չկան երաշխիքներ, ոչ բարեխիղճ պաշտոնյա միշտ էլ կարող է լինել, մենք գնում ենք էն ուղղությամբ, որ նման պաշտոնյաների քանակը քչանա: Օրենքով փորձում ենք ավելի ամրագրել, խստացնել, որպեսզի չլինեն խուսափելու միջանցքներ:
Ծառայությունից խուսափելը տարիներ շարունակ եղել է համակարգում առկա կոռուպցիայի հետեւանք: Քանի դեռ կոռուպցիան մեր երկրում բարձր մակարդակում է, օրենքի փոփոխությամբ հնարավո՞ր է հասնել արդյունքի:
Մաքսիմալ փորձում ենք բացառել, բայց որտեղ կա մարդու գործոնը, էնտեղ կա կոռուպցիա ու չարաշահումներ: Ինչ օրենք էլ ընդունենք, վերջում մարդն է ի կատար ածում այն, ամեն ինչ կախված է չինովնիկի բարոյական տեսակից: Մի մարդ պաշտոնը չի չարաշահում, մյուսը չարաշահում է:
Որպես պատգամավոր որեւէ առաջարկ, դիտարկում ունե՞ք այդ նախագծի վերաբերյալ:
Ես իմ մոտեցումները Ձեզ ասեցի: Ես այնպիսի ընտանիքից եմ, որ կողմ է ծառայելուն, բոլորը պիտի ծառայեն, բանակը պարտադիր ծառայություն է:
Առաջնագծում ծառայելու անարդարության մասին էլ է մշտապես բարձրաձայնվում: Վիրավորների եւ զոհերի վիճակագրությունը ցույց է տալիս, որ նրանք հիմնականում անապահով ընտանիքների զինվորներն են: Եթե նույնիսկ նոր օրենքով պաշտոնյաների որդիներն էլ բանակ զորակոչվեն, Ձեր կարծիքով առաջնագծում կծառայե՞ն:
Եթե չինովնիկի որդին ինչ-ինչ հարցերի պատճառով չի կարողանում հայտնվել սահմանագծում, էդտեղ օրենքով ոչինչ չես կարող անել, դա այլ ատյանների գործն է: Այն մարդիկ, ովքեր չարաշահում են օրենքը եւ պետք է այլ ճանապարհների համար պատասխանատվության ենթարկվեն, ապա դա արդեն այլ մարմինների գործառույթն է:
Դուք ասացիք՝ որտեղ մարդու գործոնն է, այնտեղ կա կոռուպցիան: Այսօր ՀՀԿ-ն է իշխանություն է եւ առանցքային պաշտոններում հանրապետականներն են, փաստորեն հենց նրանց գործոնով էլ պայմանավորվա՞ծ է կոռուպցիան:
Եթե իշխող կուսակցությունը Հանրապետականն է, իհարկե, հանրապետականները պետք է լինեն, բա հո այլ մոլորակայինները չե՞ն լինելու: Վաղը մյուս օրը կլինեն ուրիշ կուսակցություններ, կլինեն այդ կուսակցության անդամները, դա շատ բնական է: Եթե իշխանությունը Հանրապետականն է, բնական է, որ նրա միջից են եւ չարաշահումներ անողները, եւ լավ աշխատողները: Ովքեր լավ օրենքներ են գրում, նրանք էլ են հանրապետական:
Դուք արդեն վեց տարի է՝ պատգամավոր եք, սակայն դեռ չի արձանագրվել դեպք, որ Ազգային ժողովի դահլիճում կամ հանձնաժողովներում որեւէ խնդրի մասին բարձրաձայնեք, որեւէ նախաձեռնությամբ հանդես գաք, կամ գոնե մի դիտարկում անեք: Ինչո՞վ եք բացատրում դա:
Ես հարցեր լուծում եմ, հարց չեմ տալիս: Ես ՀՀԿ անդամ եմ, իշխանության ներկայացուցիչները մեր կուսակցության անդամներն են, որոնց մոտ մենք կարողանում ենք հարցեր բարձրացնել ու լուծում տալ: Պոպուլիզմով զբաղվել ամբիոնից ու ընկերոջն էլ հուշել, որ գեղեցիկ կպատասխանես, սա իմը չէ:
Ի՞նչ հարցեր եք լուծել մինչ օրս…
Բազմաթիվ…
Մի օրինակ կնշե՞ք
Ոչ: Ում համար լուծել եմ, իրենց շնորհակալությունը հինգ տարին մեկ իրենց քվեարկությամբ հայտնել են:
