Երուսաղեմը որպես Իսրայելի մայրաքաղաք ճանաչելու համար ԱՄՆ-ին քննադատելով՝ Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը կարող է գրավել ընտրողներին, սակայն դրանով կարող է վնասել Անկարայի առանց այդ էլ փխրուն հարաբերությունները հրեական պետության հետ, գրում է AFP-ն:
Թեեւ նախագահ Դոնալդ Թրամփի որոշումը համընդհանուր դատապարտման առարկա է դարձել, հատկապես մուսուլմանական աշխարհում, Էրդողանը դարձել է ամենախիզախ քննադատը՝ իրեն հատուկ կտրուկ ոճով ԱՄՆ եւ Իսրայելի դեմ մի շարք մեղադրանքներ հնչեցնելով:
Ի թիվս այլ մեղադրաքների՝ նա Իսրայելին «ահաբեկչական պետություն» է անվանել, որը «սպանում է պաղեստինցի երեխաներին», ավելացնելով, որ ԱՄՆ-ն «դարձել է այդ արյունահեղության մասնակիցը»:
Իսրայելի վարչապետ Բենիամին Նեթանյահուն արձագանքել է Էրդողանին` ասելով, որ «նա սովոր չէ բարոյականության մասին դասախոսություն լսել մի առաջնորդից, որը քուրդ բնակիչներին ռմբակոծել է իր հայրենի Թուրքիայում, բանտարկում է լրագրողներին, օգնել է Իրանին շրջանցել միջազգային պատժամիջոցները եւ օգնում է ահաբեկիչներին, այդ թվում Գազայում:
Ատլանտյան խորհրդի կենտրոնի ավագ աշխատակից Ռաֆիկ Հարիրիի խոսքով՝ Էրդողանն արդեն մտածում է 2019 թվականի նոյեմբերին կայանալիք ընտրությունների մասին, երբ նա, ինչպես ակնկալվում է կառաջադրվի որպես ընդլայնված լիազորություններ ունեցող նախագահ:
Երուսաղեմի որոշման դեմ կոշտ դիրքորոշումը «Էրդողանի՝ իրեն որպես ամբողջ աշխարհի ճնշված մուսուլմաններիի պաշտպան ներկայացնելու ավելի լայն ջանքերի» մաս է կազմում, ասել է Շտայնը:
«Երկու կողմերն էլ չեն սիրում միմյանց, բայց չեն խանգարում տնտեսական հարաբերություններին: Ես կարծում եմ, որ այդ գիծը կմնա, հաշվի առնելով Էրդողանի քաղաքական հաշվարկները եւ Նեթանյահուի իրավական եւ քաղաքական խնդիրները», - ասել է նա:
Ստամբուլի էկոնոմիկայի եւ արտաքին քաղաքականության կենտրոնի նախագահ Սինան Ուլգենը կարծում է, որ Էրդողանի հռետորաբանությունը «Արդարություն եւ զարգացում» կուսակցության իշխանության գալուց հետո Թուրքիայի արտաքին քաղաքականության փոփոխությունն է ցույց տալիս:
«Էրդողանը կարծում է, որ երկրում հանրային աջակցություն կա, որը արդարացնում է Իսրայելի դեմ այս ագրեսիվ հռետորաբանությունը», նույնիսկ եթե դա կարող է առաջացնել նոր դիվանագիտական ճգնաժամ: «Կրկին անգամ ներքին քաղաքական պատկերացումները գերակայում են զգուշավոր դիվանագիտական պրակտիկայի դեմ», - եզրափակել է նա:
