Բրիտանիայի հնագույն բնակիչները, որոնք կառուցել են Սթոունհենջի հանրահայտ նեոլիթյան համալիրը, հաջորդ մի քանի հարյուրամյակներում հանելուկային կերպով անհետացել են, իսկ կղզիների բնակչությունը, փաստորեն, ամբողջությամբ փոխարինվել է մայրցամաքային Եվրոպայից վերաբնակներով: Այսպիսի եզրակացության է հանգել 144 եվրոպացի եւ ամերիկացի գիտնականներից բաղկացած միջազգային խումբը, որն իրականացրել է ներկայումս ամենածավալուն նախապատմական Եվրոպայի բնակիչների ԴՆԹ հետազոտությունը: Այս մասին հայտնում է The Independent պարբերականը:
Մասնագետները պարզել են, որ Սթոունհենջի շինարարները թխամորթ էին ու սեւահեր, իսկ գենետիկ տեսանկյունից շատ նման էին նույն ժամանակաշրջանի Պիրենեյան թերակղզու բնակիչներին, որը եւ կարող էր լինել նրանց նախահայրենիքը: Կղզիներում գտնվելու հաջորդ 1,5 հազար տարիներին, փորձագետների գնահատմամբ, նրանք կազմել են նեոլիթյան Բրիտանիայի բնակչության գրեթե 100 տոկոսը:
Սակայն մ.թ.ա. 2500 - 2000 թվականների շրջանում իրադարձություններ են տեղի ունեցել, որոնք տարածաշրջանի պատկերն արմատապես փոխել են: Ինչպես վկայում են գենետիկայի տվյալները, բնակչությունն 90 տոկոսով փոխարինվել է բացարձակապես այլ պոպուլյացիայով, որը ժամանակակից Նիդերլանդների տարածքով վերաբնակվել է Կենտրոնական Եվրոպայից եւ պատկանել, այսպես կոչված, զանգակաձեւ սկահակների հնագիտական մշակույթին:
Զանգակաձեւ սկահակների մշակույթը, որը դուրս է մղել Բրիտանիայի նեոլիթյան բնակչությանը, այսպես է կոչվել այն պատճառով, որ դրա ներկայացուցիչներին հատուկ էր շրջված զանգի ձեւով կերամիկական սկահակների օգտագործումը: Դրա ակունքները գալիս են Կենտրոնական Եվրոպայից, որտեղից էլ տարածվել է արեւմտյան ընդարձակ տարածքներ: Գիտնականները երկար ժամանակ վիճում էին, թե այս մշակույթը կոնկրետ ինչ է իրենից ներկայացրել. դրա տարածումն արդյոք բնակչության զանգվածային միգրացիայի՞ հետեւանք էր, թե՞ պարզապես հարեւան ժողովուրդների տեխնոլոգիայի փոխառում: Ներկայիս հետազոտութունը հաստատել է առաջին վարկածը, ըստ որում՝ Բրիտանական կղզիները դա իրենց վրա ամենից շատ են զգացել:
