Տավուշի մարզի Կոթի գյուղից Սվետլանա Ջանվելյան-Ղազարյանը քառորդ դարից ավել է սպասում է անհետ կորած եղբորը:
Դիվանիչ Ջանվելյանը անհետացման պահին 30 տարեկանից մի քիչ ավել էր: Նա քաղաքացիական անձ էր, եւ նրա անհետացումը կապված էր անորոշ հանգամանքների հետ:
«Մեր գյուղից մինչեւ սահման շատ մոտ է: Եղբայրս հաշմանդամության պատճառով չէր զորակոչվել բանակ, քանի որ ձեռքը չէր աշխատում. փոքր տարիքում ներարկման ժամանակ նյարդը վնասել էին: Չնայած դրան նա շատ էր ուզում որպես կամավոր գնալ, ասում էր հրացան չտան, ես փայտերով եւ քարերով կկռվեմ: Մի անգամ դուրս եկավ տանից եւ չվերադարձավ», - NEWS.am-ին ասել է Սվետլանան:
Շատ տարիներ են անցել, իսկ Սվետլանան շարունակում է սպասել. «Քամին երբ շարժում է թփերի տերեւները, մտածում ես, գուցե նա է: Մի բան է, երբ մահացած է եւ թաղված, իսկ այսպես ՝ ոչ մեռած է, ոչ ողջ»:
