Գուրգեն Մարգարյանը սեպտեմբերի 26-ին 40 տարեկան կդառնար։
Հայ սպան գազանաբար սպանվել էր 2004թ․ փետրվարին, ընդամենը 26 տարեկան հասակում։
Հայաստանի Զինված ուժերի զինծառայող Գուրգեն Մարգարյանն անգլերենի կուրս էր անցնում Բուդապեշտում։ Փետրվարի լույս 19-ի գիշերը նրան քնի մեջ կացնահարել էր ադրբեջանցի սպա Ռամիլ Սաֆարովը։ Աննախադեպ հանցագործությունը տեղի էր ունեցել Եվրոպայի կենտրոնում, որտեղ երկու սպաներն անգլերենի կուրս էին անցնում ՆԱՏՕ-ի «Գործընկերություն հանուն խաղաղության» ծրագրի շրջանակներում։
Դեպքից ցնցված Հունգարիան մարդասպանին ցմահ ազատազրկման դատապարտեց՝ 30 տարի առանց ներման իրավունքի։ Դատավճիռը կարդացվել է 2006թ․ ապրիլի 3-ին։
2008թ․ այցով գտնվելով Երեւանում՝ Հունգարիայի այն ժամանակվա արտգործնախարար Կինգա Գենցը, պատասխանելով Սաֆարովին Ադրբեջան վերադարձնելու մասին հարցին, ասաց, որ նման հնարավորություն կա, սակայն Հունգարիան այդպիսի պարտավորություն չունի։
«Ռամիլ Սաֆարովի արարքը հունգարական հասարակության համար մեծ ցնցում էր։ Սաֆարովին վերադարձնելու հնարավորություն կա, սակայն Հունգարիան նման պարտավորություն չունի։ Սաֆարովին վերաբերող բոլոր հարցերը շատ լուրջ կդիտարկվեն։ Ամենագլխավոր հարցն այն է, թե Սաֆարովը Ադրբեջանում կկրի արդյոք ցմահ ազատազրկումը, թե՝ ոչ»,- հայտարարել էր նախարարը։
4 տարի անց Հունգարիայի իշխանությունները, կաշառվելով ադրբեջանական նավթադոլարներով, արդարություն եւ օրինականություն հասկացությունները փոխեցին այսրոպեական շահի հետ։ Ռամիլ Սաֆարովը վերադարձվեց հայրենիք, որտեղս անհապաղ ազատ արձակվեց եւ հերոսի կոչում ստացավ։ Հենց այդ օրը՝ 2012թ․ օգոստոսի 31-ին, Հայաստանը դադարեցրեց Հունգարիայի հետ դիվանագիտական հարաբերությունները։
