Ընդերքի օգտագործման արդյունքները պետք է հասանելի լինեն երկրի քաղաքացիներին, բոլորին, ոչ թե առանձին խմբերի: Այս մասին, այսօր՝ մայիսի 21-ին, Գիտությունների ազգային ակադեմիայում «Տնտեսական հեղափոխության հիմնարար ուղենիշերը Հայաստանի Հանրապետությունում» գիտաժողովի ժամանակ հանքարդյունաբերության վերաբերյալ իր զեկույցի ժամանակ նշեց տնտեսագետ Վահագն Խաչատրյանը:
Նրա խոսքով, Հայաստանում ընդերքի օգտագործման արդյունքներից օգտվողները սահմանափակ են. «ՀՀ-ում հանքարդյունաբերության ոլորտի պատասխանատուները չունենալով այդ ոլորտի զարգացման ռազմավարական ծրագիր, նպաստել են հանքարդյունաբերության տարերային զարգացմանը, որն իր հերթին կարող է դառնալ աղետների պատճառ: Որոշ հանքերի շահագործման դադարեցման փաստը դրանով է պայմանավորված:
Այն ներուժը, որ ունի հանքարդոյւնաբերությունը, պետք է օգտագործել, բայց պետք է օգտագործել նորովի՝ կառավարության ծրագրում ամրագրված նոր սկզբունքների համապատասխան»,-ասաց Խաչատրյանը:
Նրա կարծիքով՝ անհրաժեշտ է հանքարդյունաբերության համապափակ քաղաքականության մշակում, որը կհավասարակշռի բնապահպանության ու տնտեսական նժարները:
Վահագն Խաչատրյանը նշեց, որ 2017-ին հանքարդյունաբերությունում զբաղվածները կազմել են ընդհանուր զբաղված բնակչության 0,7 տոկոսը, սակայն այդ ընկերությունների հարկերը կազմել են 7,1 տոկոս: Հանքարդյունաբերությունը ՀՆԱ-ում կազմել է 3,7 տոկոս:
Նա անհրաժեշտ համարեց ոլորտի ռազմավարական զարգացման ծրագիր մշակել, խրախուսել պոչամբարների վերամշակումը, նվազագույնի հասցնել հանքերի շահագործման հետեւանքով շրջակա միջավայրի վնասները, արագացնել նոր պղնձաձուլարանի կառուցումը:
Տնտեսագետը նկատեց, որ հանքարդյունաբերությունում գործող ընկերությունները հիմնականում գրանցված են օֆշորային գոտիներում կամ փոխկապակցված են դրանցում գրանցված ընկերությունների հետ: Այս ոլորտում չկան պետական ընկերություններ. «Ռուսական ընկերությունները շահագործում են հանքավայրերի զգալի մասը՝ Սոթքի, Կապանի ոսկու հանքավայր, Ագարակի, Թեղուտի պղնձամոլիբդենային հանքավայրեր: Կան նաեւ անգլիական եւ այլ ծագում ունեցողներ, սակայն դրանց ծագումը կասկածելի է»:
