Գիտնականների միջազգային խումբը պարզել է, որ հնագույն մարդիկ կատարելագործված քարե գործիքները սկսել են պարբերաբար օգտագործել ավելի վաղ, քան 2,58 մլն տարի առաջ, ինչպես ցույց էին տվել նախորդ հետազոտությունների արդյունքները, հայտնում է Phys.org-ը:
Հնագետները պեղումներ են կատարել Եթովպիայի հյուսիս-արեւելքում հնագույն մարդկանց Bokol Dora 1 (Օլդուվայան մշակույթ) իջեւանատեղիում՝ այն վայրից ոչ հեռու, որտեղ 2013 թվականին գիտնականները գտել էին Homo կարգի հնագույն քարացածության ծնոտի ոսկորներ: Դրա տարիքը կազմել է 2,78 մլն տարի: Կարծիք կա, որ դրա տերը ապրել է մոտ 200 հազար տարի առաջ մինչ այն, երբ հոմինինները սկսեցին օգտագործել կտրող քարե գործիքներ:
Հետազոտողները 2,6 մլն տարվա շերտերում գտել են փշրած քարի կտորներ եւ կենդանիների ոսկորներ: Ընդ որում՝ Bokol Dora 1-ը համանման հնագիտական հուշարձաններից ամենահինն է: Սակայն հայտնի է աշխատանքի ավելի հին եւ պարզունակ գործիքների գոյության մասին, որոնք թվագրվում են 3,3 մլն տարով: Հայտնագործությունը, որ նման «տեխնոլոգիան» տնօրինում են նաեւ ժամանակակից շիմպանզեները, գիտնականներին ստիպել է կասկածել, որ պարզագույն գործիքները մարդու էվոլյուցիայի տարբերակիչ առանձնահատկությունն են:
Հետազոտողները հարց են բարձրացրել՝ ինչպե՞ս է նոր գտածոն համապատասխանում պրիմատների կողմից աշխատանքի գործիքների օգտագործման բարդ պատկերին: Պարզվել է, որ հայտնաբերված գործիքները տարբերվում են նմանօրինակներից, որոնք պատրաստել են ինչպես շիմպանզեները, այնպես էլ ավելի վաղ հոմինինները: Մարդու անմիջական նախնիների հիմնական տարբերությունը սնունդի ավելի նուրբ մշակման համար քարը սուր եզրով մանր կտորների կոտրելու ունակությունն էր: Այս ունակության ի հայտ գալը տեղի է ունենում գանգի ոսկորների փոփոխությունների հետ միաժամանակ: Ավելի պարզագույն տեսակները քարերն օգտագործել են միայն որպես մուրճ:
