Vnews-ը հարցազրույց է ունեցել ֆուտբոլի լեգենդ, աշխարհի չեմպիոն, ՖԻՖԱ հիմնադրամի գլխավոր տնօրեն, հայկական Softconstruct ընկերության եւ VBET բրենդի համաշխարհային դեսպան Յուրի Ջորկաեֆի հետ:
Շնորհակալ ենք հարցազրույցի հրավերը ընդունելու համար եւ շնորհավորում ենք FIFA հիմնադրամի գլխավոր տնօրենի պաշտոնում նշանակվելու կապակցությամբ: Կկիսվե՞ք զգացողություններով:
Այո, վերջերս ես դարձա FIFA հիմնադրամի գլխավոր տնօրեն: Եվ սա եւս մեկ առիթ է խորհելու, թե ինչպես զարգացնել ֆուտբոլը այն տեղերում, որտեղ դա բարդ է անելը կամ, որտեղ ընդհանրապես չկա ֆուտբոլ: Հիմնադրամի ծրագրերը կուղղվեն այն համայնքներին, մարդկանց եւ երեխաներին, որոնք, ցավոք, չունեն ֆուտբոլով զբաղվելու հնարավորություն, չունեն կրթություն եւ իրենց կյանքում հաճելի պահեր ունենալու հնարավորություն: Մենք ծրագրում ենք մեծամասշտաբ միջոցառումներ ամենուր: Եվ քանի որ ՖԻՖԱ-ն հնչեղ անուն է եւ հզոր կազմակերպություն, հիմնադրամն էլ պետք է լինի այդ բարձունքին: Այսպիսով, ներկայումս իմ գործն է՝ գնալ այնտեղ, որտեղ մարդիկ պահանջում են, ինչպես նաեւ այնտեղ, որտեղ կարծում ենք, որ մեր ներգրավվածությունն ու միջամտությունն անհրաժեշտ են:
Կպատմե՞ք է որն է այս անգամ Հայաստան այցի Ձեր առաքելությունը:
Ինչպես գիտեք, արդեն մեկ տարի է, ինչ ես Softonstruct կոչվող հայկական ընկերության դեսպան եմ: Այն պահից ի վեր ինչ ես ծանոթացա այս ընկերության սեփականատիրոջ ՝ Վիգենի հետ, մենք շատ մտերմացանք եւ բարեկամացանք եւ ամեն անգամ, երբ հնարավորություն է լինում գալ Հայաստան, ես առիթը բաց չեմ թողնում՝ գալու եւ լինելու իր կողքին, ներկայացնելու այս հոյակապ ձեռնարկատիրոջը եւ մարդուն եւ այն ամենը ինչ նա անում է երկրի համար, Ինձ համար դա շատ կարեւոր է:
Այսօր ես Softconstruct-ի անունից հրավիրված եմ WCIT-ին: Անհավատալի բան է: Եվ այն, որ WCIT Հայաստանում է, դա ուղղակի արտակարգ է: Ես տեսնում եմ մարդկանց ոգեւորությունն ու հուզմունքը: Կան շատ մարդիկ, ովքեր առաջին անգամ են գալիս Հայաստան, սա շատ կարեւոր է, քանի որ տեխնոլոգիան է, թերեւս, Հայաստանի ապագան: Հունիսին, երբ ես Հայաստանում էի, առիթ ունեցա բարձր տեխնոլոգիական արդյունաբերության նախարարի հետ ճամփորդության գնալու: Գնացինք Վանաձոր՝ մրցանակներ պարգեւելու երիտասարդ ստեղծարարներին եւ ձեռներեցներին:
Երեւանից Վանաձոր ճանապարհը մեքենայով տեւեց երկուսուկես ժամ, եւ նախարարն ինձ բացատրեց, թե տեխնոլոգիան ինչ կարող է տալ Հայաստանին, եւ թե ինչքան լավ կողմնորոշում եւ տաղանդ ունեն հայերը այս ոլորտում: Նա ինձ բացատրեց ամեն ինչ, եւ ես ինքս էլ տեսնում եմ ու ինչով հիանում: Կա ապագա եւ կան լավ նախադրյալներ եւ ծրագրեր երկրի համար, երիտասարդության, Softconstruct-ի նման ընկերությունների համար, որոնք աշխատում ու զարգանում են ոչ միայն Հայաստանում, այլ նաեւ ամբողջ աշխարհում:
Այսպիսով, վերադառնամ WCIT- ին, եւ ասեմ, որ չնայած որ ես այս ոլորտից չեմ, բայց ես հասարակական գործիչ եմ, եւ կարեւորում եմ իմ՝ այստեղ ներկա գտնվելն ու ՀՀ կառավարության այսպիսի նախաձեռնություններին աջակցելը:
Ունե՞ք արդյոք Հայաստանի Ֆուտբոլի Ֆեդերացիայի կամ գուցե կառավարության հետ համատեղ ծրագրեր իրականացնելու պլաններ:
Ես հիմա ՖԻՖԱ-ում եմ եւ ՖԻՖԱ-ն շատ է աջակցում Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիային: Վերջերս ՖԻՖԱ-ն Հայաստանի Ֆուտբոլի ֆեդերացիայի հետ կնքեց զարգացման պայմանագիր:
Հաջորդ 5 տարիների ընթացքում կիրականացվի ավելի քան 50 փոքր ֆուտբոլային դաշտերի ստեղծում եւ բարեկարգում, նպատակն այն է, որ բոլորը, նույնիսկ նրանք, ովքեր Երեւանում չեն բնակվում, ամբողջ հայ բնակչությանը՝ հնարավորություն տրվի ֆուտբոլային դաշտ ունենալու: Այս ծրագիրը շատ հավակնոտ է, այն 90%-ով ֆինանսավորվում է ՖԻՖԱ-ի կողմից, եւ դա մի բան է, որը ստորագրվել է նախքան իմ ժամանումը, բայց, ես ներկա եմ, որպեսզի այն իրագործվի եւ հենց այն բանի համար, որ Հայաստանը զարգանա նաեւ սպորտով, քանի որ ես հավատում եմ, որ սպորտը դարձել է զարգացումն ապահովող բավականին անհավատալի գործիք, եւ Հայաստանում անհրաժեշտ է ունենալ ավելի շատ ենթակառուցվածքներ եւ ավելի շատ միջոցներ՝ հայ երիտասարդներին, բոլոր երիտասարդ աղջիկներին եւ տղաներին, միշտ շատ կարեւոր է նշել աղջիկներին եւ տղաներին համախմբվելու սպորտի շուրջ: Սպորտի, որն, ինչպես ասացի, համախմբում է, կրթում է եւ կապում մարդուն հասարակության հետ: Ֆուտբոլը շատ կարեւոր է: Դրա համար էլ այն ամենը, ինչ տեղի է ունենալու Հայաստանում ֆուտբոլի ոլորտում՝ անկախ նրանից, ես ներգրավված կլինեմ, թե ոչ, միշտ ուշադիր կլինեմ:
Վերջերս հրատարակվել է Ձեր մասին պատմող գրքի հայերեն տարբերակը, տեղյա՞կ եք արդյոք եւ ի՞նչ եք մտածում այդ մասին:
Շատ պատվաբեր է եւ անհավատալի, երբ նայում եմ այս գրքին, որը ես տեսա խանութի ցուցափեղկին, որը գրված է հայերենով եւ ունի հայկական հոտ, այն ինձ հիշեցրեց, տատիկիս, ով գիտեր հայկական այբուբենը եւ ով կարդում էր հայկական գրքեր: Այսօր հայերենով գրված իմ պատմությունը տեսնելը ինձ շատ է հուզում եւ շոյում: Այս գիրքը շատ խորհրդանշական է եւ շատ հզոր է ինձ համար, այն ինձ է ներկայացնում: Բայց ես գիտեմ, որ այն նաեւ ասոցացվում է այլ բաների հետ, որոնք կոմերցիոն են, եւ որոնք ինձ համար անընդունելի են եւ դուրս են էթիկայի նորմերից: Գրքի առաջին երկու էջերում ես տեսա գովազդ, որն օգտագործում է իմ կերպարը, այն ոչ թե հորդորում էր կարդալ եւ սովորել, այլ հորդորում էր այլ բան, ինչը ինձ բնավ դուր չեկավ:
Ես հասարակական գործիչ եմ, եւ գիտեմ, որ Հայաստանում բոլորն ինձ սիրում են, եւ ես սիրում եմ բոլորին, բայց երբեմն ինձ համար անընդունելի է, երբ մարդիկ օգտագործում են իմ կերպարն՝ առանց իմ համաձայնության, հատկապես՝ կոմերցիոն նպատակներով:
Այսօր գիրքը վաճառվում է եւ դա լավ է, բայց պարզապես ես ուզում եմ, որ այն չօգտագործվի գովազդային նպատակներով: Գիրքը մի բան է, որ երիտասարդները պետք է կարդան եւ ներշնչվեն: Այն չպետք է օգտագործվի որեւէ ընկերություն գովազդելու համար: Այնպես որ, պետք է շատ զգույշ լինել, քանի, որ դա նախ իմ պատկերն է, բայց սա նաեւ ամբողջ Հայաստանի պատկերն է: Պետք է գիտալցել, որ ամեն ինչ չէ, որ կարելի է անել:
Այնպես որ, ես չեմ ուզում կասկածել որեւէ մեկի ողջախոհությանը, այլ ուշադիր կլինեմ տրված խոստմանը, որին՝ ըստ ինձ, յուրաքանչյուր մարդ պետք է հավատարիմ մնա:
