Ֆինանսական եւ բանկային համակարգերի զարգացման մակարդակն արդեն ավելի քան 10 տարի այնպիսի աստիճանի է, որ դրանք կարող են դիմանալ ներքին եւ արտաքին բացասական ազդեցություններին։ Այս մասին լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ նոյեմբերի 5-ին ասաց Հայաստանի Կենտրոնական բանկի ֆինանսական համակարգի կայունության և զարգացման վարչության պետ Անդրանիկ Գրիգորյանը՝ ներկայացնելով 2019 թվականի առաջին կիսամյակի «Ֆինանսական կայունության մասին հաշվետվությունը»։
Նա ավելացրեց, որ 2019 թվականին, նախորդի համեմատ, բարելավվել են մակրոտնտեսական ցուցանիշները։ «Ներքին բարձր տնտեսական աճի, աշխատանքի շուկայի դրական միտումների պայմաններում, ինչը կապված է գյուղատնտեսության ոլորտից դեպի այլ ոլորտներ մարդկային ռեսուրսների արտահոսքի հետ, ապահովելով ավելի արդյունավետ ազդեցություն, ինչպես նաեւ 2019 թվականի առաջին կիսամյակում դրամավարկային քաղաքականության խթանման պայմաններում՝ ռիսկերի աճ ֆինանսական համակարգում չի գրանցվել։ Համակարգը պահպանել է կայունություն։ Միեւնույն ժամանակ, շարունակվել է ֆինանսական միջնորդության խորացումը, եւ բանկային համակարգը գրանցել է վարկային եւ դեպոզիտային պորտֆելների աճ»,- նշել է Գրիգորյանը։
ԿԲ բաժնի պետը պարզաբանել է, որ որքան բարձր է վարկավորման մակարդակը, այնքան ցածր է չաշխատող վարկերի մասնաբաժնի կառավարման մակարդակը, սակայն Հայաստանում միջնորդության աճը նպաստում է համակարգի կայունությանն ու ֆինանսական շուկայի հասանելիությանը:
«Հայաստանում չաշխատող վարկերի մասնաբաժինը կազմում է 5%, եւ դա տարածաշրջանում լավագույն ցուցանիշն է: Բացի այդ, կարեւոր է, որ բանկային համակարգը կարող է ապահովել մեր հաճախորդների ցանկացած պահանջ»,- պարզաբանել է նա:
Անդրանիկ Գրիգորյանի խոսքով՝ ԿԲ-ն մեխանիզմներ ունի, որոնք թույլ են տալիս խուսափել տնտեսության մեջ պարտքերի կուտակումից վարկավորման աճի արդյունքում: «Մենք վարկավորման տոկոսների ցածր մակարդակ եւ ավանդների բարձր մակարդակ ունենք, ինչը մեզ մոտ ավելի բարձր է, քան, օրինակ, ԱՄՆ-ում: Հարկ է հաշվի առնել, թե ինչ արժույթով են տրամադրվում վարկերը: Վարկերի արժեքը կախված է նաեւ հաճախորդների թափանցիկության մակարդակից: Որքան քիչ բան գիտի բանկը հաճախորդի մասին, այնքան ավելի թանկ է վարկը: Ինչ վերաբերում է դեպոզիտների աճին, ապա դա վկայում է տնտեսության աճի մասին, քանի որ ավանդները, այլ կերպ ասած, մտնում են տնտեսության մեջ: Պետք է հասկանալ, որ տնտեսության բացության պայմաններում անխուսափելի են ինչպես ֆինանսական ներհոսքները, այնպես էլ արտահոսքները: Հայաստանում այդ հավասարակշռությունը զրոյական է, այսինքն, որքան գումար է հանվում տնտեսությունից, այնքան էլ ներդրվում է»,- եզրափակել է նա:
