Գուելֆի համալսարանի փորձագետները որոշել են ճշտել` փոփոխվող կլիմայի պայմաններում կոնկրետ որ շրջաններն են սննդի արտադրության կենտրոններ դառնալու: Դրա համար նրանք միացրել են ջերմաստիճանի եւ տեղումների կանխատեսումները 17 կլիմայական մոդելներից 12 գլոբալ կարեւոր գյուղատնտեսական բույսերի պահանջների վերաբերյալ տվյալների հետ, փոխանցում է HighTech +–ը:
Պարզվել է, որ տարածքների մակերեսը, որոնք հարմար կլինեն մեկ կամ մի քանի մշակաբույսեր աճեցնելու համար, կկազմեն այսօր մշակվող հողերի ավելի քան 30 տոկոսը: Հիմնականում նոր վարելահողերը կլինեն հյուսիսային լայնություններում: Այս տարածքի կեսից ավելին գտնվում է Ռուսաստանում (4.3 միլիոն քառակուսի կիլոմետր) եւ Կանադայում (4.2 միլիոն քառակուսի կիլոմետր):
Մասնավորապես, Կանադայում շատ հեռու դեպի հյուսիս չորս գյուղատնտեսական մշակաբույսեր կարող են շարժվել՝ ցորենը, կարտոֆիլը, եգիպտացորենը և սոյան, հայտնում է Phys.org-ը:
Նոր տարածքները թույլ լտան փոխհատուցել հարավում համապատասխան հողերի կորուստը, նշում են հեղինակները: Բացի այդ, գյուղատնտեսության զարգացումը կակտիվացնի Ռուսաստանի եւ Կանադայի հյուսիսային շրջանների տնտեսությունը:
Այնուամենայնիվ, բնապահպանական տեսանկյունից, հյուսիսային հողերի յուրացումը կունենա բազմաթիվ անբարենպաստ հետևանքներ ունենալ: Մասնավորապես, տայգայի անտառների փոխարինումը գյուղատնտեսական նշանակության հողերով կնպաստի ջերմոցային գազերի լրացուցիչ արտանետումներին եւ հետագա տաքացմանը: Բացի այդ, վնաս կհասցվի նաու կենսաբանական բազմազանությանը և ջրի որակին:
Հեղինակները հորդորում են հավասարակշռություն մշակել նոր վարելահողերում սննդի արտադրության եւ շրջակա միջավայրի պահպանության միջեւ: Օրինակ, հարկ է կիրառել գյուղատնտեսության վարման այն մեթոդները, որոնք հողում կպահպանեն պահված ածխածինը:
