Երեւանին պե՞տք է մարտիմեկյան դեպքերի հուշարձան՝ հարց է ուղղում «Նովոյե վրեմյա» թերթը՝ զարգացնելով թեման:
«Առաջին մրցույթի արդյունքները ցավալի էին. ներկայացված 11 ծրագրերից ոչ մեկը չընտրվեց: Քաղաքապետարանը ստիպված է նոր մրցույթ հայտարարել: Հուշարձանի գաղափարը հանգիստ չի տալիս որոշակի քաղաքական շրջանակների, նախաձեռնությունը պատկանում է փոխխոսնակ Լենա Նազարյանին, այն «հավանություն» է ստացել: Նոյեմբերին քաղաքապետարանը հրապարակել է պայմանները: «Հուշարձանը նախատեսվում է իրականացնել բրոնզե հարթաքանդակի ձեւաչափով, որը տեղադրվելու է Մանկական այգում… Հուշարձանի գաղափարական հորինվածքը սահմանափակվելու է ձեռքերի եւ նշմարվող տասը մարմինների ուրվագծերի համադրությամբ՝ բացառելով ֆիգուրատիվ լուծումները եւ դիմանկարային նմանությունները: Կրող հարթակի վերնամասում փորագրվելու է հուշարձանի անվանումը. «2008թ. մարտի 1-ի զոհերի հիշատակին»»,- Ֆեյսբուքի իր էջում գրել էր Երեւանի քաղաքապետարանի տեղեկատվության եւ հասարակայնության հետ կապերի վարչության պետ Հովսեփ Կուբաթյանը: Պակասում էր միայն մարտյան իրադարձությունների պահապան հրեշտակի եւ ոգեշնչողի դիմապատկերը:
Ինչո՞ւ է ընդհանրապես տեղադրվում ողբերգական իրադարձություններին նվիրված հուշարձան: Ավելի լավ կլիներ տեղադրել քաղաքացիական հաշտեցման հուշարձան: Սակայն եթե որոշել են, որ առանց դրա երեւանցին չի կարող, գոնե սահմանափակվեին առանց «սեւ-սպիտակ» խորհրդանիշների եւ այլաբանությունների: Սակայն քաղաքապետարանում, կամ հնարավոր է նաեւ այլ տեղ վստահ են, որ մատից ծծած գաղափարախոսություն է պետք:
Եթե այդպես շարունակվի, ապա իշխանությունն ու կուսակցությունների ղեկավարները կշարունակեն Երեւանում եւ դրա սահմաններից դուրս հուշարձանների թեման, կհայտնվեն մոնումենտալ քարոզչության նոր ցածրորակ աշխատանքներ: Հիշեք, թե ինչպես հայտնվեցին Նժդեհի եւ Արամ Մանուկյանի հուշարձանները: Եվ եթե այսպես շարունակվի, ապա երեւանցիները կտեսնեն «թավշյա հեղափոխության» հուշարձաններ՝ ձեռքերով, ոտքերով, «դուխով» գլխարկներով եւ այդպես շարունակ:
Երեկ ժյուրին մի շարք ծրագրեր քննարկեց, բացառեց «ձեռքերով եւ մարմնով» տարբերակները: Արդյունքում հաղթեց գյումրեցի հայտնի քանդակագործ Ալբերտ Վարդանյանի աշխատանքը»,- նշում է թերթը:
Հոդվածն ամբողջությամբ կարդացեք «Նովոյե վրեմյա» թերթում