Այս շաբաթ իսրայելցիները եւ ամբողջ աշխարհի հրեաները հարգանքի տուրք են մատուցում 6 միլիոն հրեաների հիշատակին, որոնք բարբարոսաբար սպանվեցին Հոլոքոստի ժամանակ նացիստների ձեռքով: Սակայն Հոլոքոստի զոհերի հիշատակի օրվանից մի քանի օր անց կա եւս մեկ օր՝ Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակի օրը, գրում է Էմիլի Շրեյդերը Jerusalem Post-ում:
Ապրիլի 24-ը Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակի օրն է, 1,5 մլն հայերի հիշատակի օրը, որոնք սպանվեցին թուրք օսմանների ձեռքով:
Չնայած Իսրայելի պատմությանը, Իսրայելը չի ճանաչում Հայոց ցեղասպանությունը: Փաստացի Քնեսեթը չի ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը քաղաքական շահերից ելնելով: Այսօր Թուրքիայի հետ հարաբերությունները փոխվել են Իսրայելի նկատմամբ Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Էրդողանի ակնհայտ թշնամության պատճառով:
2018 թվականին Թամար Զանդբերգը օրինագիծ առաջարկեց, որպեսզի վերացնի այդ խնդիրը, սակայն օրինագիծը հետ կանչվեց:
2019 թվականին շատ քաղաքական գործիչներ Իսրայելին կոչ արեցին ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը: Նրանց թվում էին «Եշ Ատիդ» կուսակցության առաջնորդ Յիր Լապիդն ու «Լիկուդ» կուսակցության անդամ ԳԻդեոն Սաարը, սակայն քվեարկությունը հետաձգեց եւ արդյունքում չեղարկվեց:
Ի տարբերություն Գերմանիայի՝ Թուրքիան եւ թուրք առաջնորդները կտրականապես հրաժարվում են ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը՝ հետապնդելով այն քաղաքացիներին, որոնք հրապարակայնորեն դա մարդկության դեմ հանցագործություն են ճանաչում:
«Պատկերացրեք, եթե Հոլոքոստի գլխավոր մեղավորները երբեք չպատժվեին, իսկ Գերմանիան հերքեր այդ իրողությունն ու սպառնար դադարեցնել դիվանագիտական հարաբերությունները երկրների հետ, որոնք ճանաչել են Հոլոքոստը»,-գրում է հեղինակը:
Հոդվածագիրը նշում է, որ եկել է ժամանակը, որպեսզի իսրայելցի առաջնորդները ճանաչեն Հայոց ցեղասպանությունը: Նրա խոսքով՝ կան բաներ, որոնք պետք է քաղաքական շահից վեր լինեն: «Եկել է ժամանակը վերջ դնելու դիկտատոր Էրդողանի սպառնալիքներին: Եկել է ժամանակը աշխարհի եւ Իսրայելի համար. ճանաչե՛ք Հայոց ցեղասպանությունն այսօր»,-հավելում է հոդվածագիրը:
