Ղարաբաղյան հակամարտությունն ընդլայնվում եւ սրվում է: Այս մասին Ahval-ին տված հարցազրույցում ասել է բրիտանացի վերլուծաբան եւ լրագրող Թոմաս դե Վաալը:
Նրա խոսքով՝ այդ հակամարտության աշխարհագրությունը նշանակում է, որ պետք է կռվել միաժամանակ մի քանի կետում: «1990-ական թվականներին ղարաբաղյան պատերազմը տեղային էր, ցածր տեխնոլոգիական կոնֆլիկտ վատ սպառազինությամբ: Այժմ տարբերությունն այն է, որ դա երկու լավ զինված պետությունների պատերազմ է, հատկապես՝ Ադրբեջանի կողմից: Սակայն Հայաստանը եւս օգտագործում է մեծ հեռահարության հրթիռներ եւ վերահսկոում է լեռնային տարածքը»,-ասել է Վաալը:
Խոսելով թուրքական միջամտության մասին՝ նա նշել է, որ դա շատ լուրջ է: «Հայաստանի համար Թուրքիան գոյության համար մեծ սպառնալիք է: Այն 1920 թվականից խաղաղության մեջ է Թուրքիայի հետ, 100 տարի կրակոց չի եղել: Եվ հանկարծ այսօր Թուրքիան աջակցում է ադրբեջանցիներին: Նման մասնակցությունը Հայաստանում ԴՆԹ մակարդակում վախի աղբյուր է: Թուրքիան, կարծես, ցանկանում է լրացնել միջազգային վակուումը: ԱՄՆ-ը եւ Եվրոպան բացակայում են, եւ ռուսներն իսկապես չգիտեն՝ ինչ անել: Թուրքիան եւ Ադրբեջանը փորձում են օգտվել այդ անորոշությունից եւ թուլությունից, որպեսզի խափանեն ԵԱՀԿ գործընթացն ու այն վերափոխեն հօգուտ իրենց»,-նշել է նա:
Վաալի խոսքով՝ ԱՄՆ-ն որեւէ ցանկություն չունի միջամտելու հակամարտությանը տարբեր պատճառներով. «Ռուսները զորքեր ունեն Հայաստանում, սակայն Ադրբեջանում չունեն: Եթե Ռուսաստանը միջամտի, ապա սպառնալիքի տակ կդնի իր հարեւանի հետ հարաբերությունները: Ընդ որում, Հայաստանում նրա վարկանիշն ընկնում է: Որքան լավ լինի Ադրբեջանը, այնքան քիչ կլինի Ռուսաստանի ազդեցությունը հակամարտության լուծման հարցում»:
Նրա կարծիքով՝ Էրդողանը շահագործում է Պուտինի համբերությունը. «Այդ երկու առաջնորդները մինչ օրս հարգում էին միմյանց, սակայն տարածաշրջանում ուղիղ միջամտությունը կարող է փոխել ամեն ինչ: Լիբիայում միջնորդների միջոցով միմյանց հակազդեցությունը մի բան է, մեկ այլ բան՝ ուղղակի մասնակցությունը Կովկասում, ինչը կնշանակի անտագոնիստական պատմության սկիզբ: Ռուսաստանը Թուրքիայի վրա ազդեցության լծակներ ունի շատ տեղերում»:
