Բարգավաճ Հայաստանն ու Լուսավոր Հայաստանը Նիկոլի գործիքներն են, որոնց օգնությամբ նա պլանավորում է իր գերազանցությունը: Այդ մասին տելեգրամյան իր ալիքում գրել է Վատիկանում Հայաստանի նախկին դեսպան Միքայել Մինասյանը:
«Արդեն 6 օր է ՀՀ տարածքն օկուպացված է թշնամու զորքերով: Այդ ընթացքում մենք լսել ենք ամեն ինչ. Նիկոլի վախկոտ լռությունից մինչեւ Սյունիքի մարզպետի սուտը, ՊՆ նախարարի անկարողության ճանաչումից մինչեւ ԱԽ քարտուղարի զառանցանքը: Սակայն կա եւս մեկը՝ խորհրդարանական պետության բարձրագույն ամբիոնը՝ խորհրդարանը: Իսկ խորհրդարանական ուժերը լռում են: Եւ եթե իշխանական ուսապարկերի կուսակցության հետ ամեն ինչ պարզ է, ապա իրենց խորհրդարանական ընդդիմություն համարողների լռությունը պատժելի է: Բանն այն է, որ Բարգավաճ Հայաստանը (առաջնորդն է Գագիկ Ծառուկյանը) եւ Լուսավոր Հայաստանը (առաջնորդն է Էդմոն Մարուքյանը) երբեք ընդդիմություն չեն եղել: Նախ թվենք փաստերը.
Եւ այսպես.
- այդ երկու կուսակցությունները սատարել են նիկոլյան հեղափոխությունը;
-այդ երկու կուսակցությունները մասնակցել են իշխանությունն ուզուրպացնելու գործում;
- այդ երկու կուսակցությունները ստացել են նախարարական պաշտոններ նիկոլյան խորհրդարանում, մի քանի նշանակվածներ դեռեւս պաշտոնավարում են;
- այդ երկու կուսակցությունները ողջունել են 2018 թվականի ընտրությունների անցկացնումը նիկոլյան սցենարով;
- այդ երկու կուսակցությունները չեն դիմադրել 2019 թվականի մայիսի դատարանների վրա աննախադեպ ճնշմանը;
- այդ երկու կուսակցությունները ձեւացրել են, որ չեն նկատել դատավորների նկատմամբ ֆիզիկական բռնությունը դատարաններն արգելափակելու ընթացքում;
- այդ երկու կուսակցությունները չեն արձագանքել Հրայր Թովմասյանի նկատմամբ ծաղրանքին եւ անթաքույց ճնշմանը;
- այդ երկու կուսակցությունները չեն արձագանքել դատական իշխանության զավթմանը արդեն Գագիկ Ջհանգիրային նշանակելու եւ Ռուբեն Վարդազարյանի նկատմամբ ճնշման միջոցով;
- այդ երկու կուսակցությունները չեն արձագանքել Նիկոլի օգնական Աննա Վարդապետյանի միջամտությանը իշխանության ընդդիմադիրների դեմ քրեական գործերի հետաքննության ժամանակ;
- այդ երկու կուսակցությունները չեն բարձրացրել հարցեր զոհվածների, վիրավորների, անհետ կորածների եւ ռազմագերիների մասին ստի վերաբերյալ;
- այդ երկու կուսակցությունները չեն բարձրաձայնել հարցեր Հայաստան հիմնադրամից միջոցների հափշտակության մասին;
- այդ երկու կուսակցությունները չեն փորձել ստեղծել Արցախյան երրորդ պատերազմի հանգամանքները քննելու հանձնաժողով;
- այդ երկու կուսակցությունները չեն փորձել հասկանալ, թե ինչպես են ձախողվել զինամթերքի գնումը (ՕՍԱ-ԱԿ, Սու30), ինչպիսի խախտումներ են տեղի ունեցել;
- այդ երկու կուսակցությունները ձեւացրել են, որ չեն նկատել, որ Արարատ Միրզոյանը թուրքական եւ հայկական հատուկ ծառայությունների գործակալ է;
- այդ երկու կուսակցությունները լռում են աննախադեմ աճած պետական պարտքի մասին;
- այդ երկու կուսակցությունները չեն առաջադրել լուրջ օրինագծեր, որոնք կարող էին թուլացնել նիկոլյան իշխանությունը;
- այդ երկու կուսակցությունները համաձայնություն են ձեռք բերել Նիկոլի հետ 2021 թվականի ընտրությունները Նիկոլի համար հարմարավետ անցկացնելու համար;
- այդ երկու կուսակցությունները կարող էին բողոքարկել ՍԴ-ում հրաժարականից հետո Նիկոլի կողմից վարչապետի գործառույթների կատարումը, սակայն չեն արել դա;
- այդ երկու կուսակցությունները ոչ մի անգամ չեն օգտագործել ՍԴ դիմելու հնարավորությունը քաղաքացիական ազատություններն ակնհայտորեն խախտելու հարցերով՝ համավարակի ընթացքում խոսքի ազատության սահմանափակում եւ ռազմական դրություն, համավարակի ընթացքում զանգվածային հետապնդումներ, ԲՈՒՀ-երի անկախության խախտում եւ այլն:
Ես մի քանի անգամ ասել եմ, որ 2018 թվականին ընտրողները ցանկացել են տեսնել խորհրդարանն առանց ընդդիմության: Ընդդիմությունը պետք է հենց այսպիսի դեպքերի համար, երբ անհրաժեշտ է սանձել իշխությունը զավթածներին, երբ անհրաժեշտ է իշխանության պատասխանատվության ենթարկել ստի եւ հափշտակության համար, երբ պետք է պայքարել Հայրենիքի համար:
Խոսելով վերջին 3 տարիների խորհրդարանական ընդդիմության մասին՝ մենք, անգամ դա չցանկանալով, հաստատում ենք հետեւյալը. Բարգավաճ Հայաստանն ու Լուսավոր Հայաստանը Նիկոլի գործիքներն են, որոնց օգնությամբ նա պլանավորում է իր գերազանցությունը»:
