Իմ անունը կապել բանակցություններից Ղարաբաղի դուրս մնալու հետ առնվազն անբարեխիղճ է է: Այս մասին Մարտունու բնակիչների հետ հանդիպմանն ասաց ՀՀ երկրորդ նախագահ, «Հայաստան» դաշինքի առաջնորդ, ՀՀ վարչապետի թեկնածու Ռոբերտ Քոչարյանը` պատասխանելով հարցին, թե ինչով է պայմանավորված Ղարաբաղի` բանակցային գործընթացից դուրս մնալը:
Քոչարյանը հիշեցրեց, որ 1995-ի վերջին 1996-ի սկզբին անմիջական գործընթաց էր ընթանում Ժիրայր Լիպարիտյանի (ՀՀ այն ժամանակվա նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի խորհրդական) եւ Վաֆա Գուլուզադեի (Ադրբեջանի այն ժամանակվա նախագահ Հեյդար Ալիեւի խորհրդական) մասնակցությամբ: Դա մի գործընթաց էր, որտեղ Ղարաբաղը չէր մասնակցում: Գործընթացը տեւեց մոտ մեկ տարուց ավել, եւ բանակցություններն ավարտվեցին Լիսաբոնի գագաթնաժողովով, որը չափազանց անբարենպաստ էր հայկական կողմի համար: Հայաստանը վետո դրեց, որոշում չկայացվեց: Լիպարիտյանը խոստովանեց, որ բարի նպատակներով մեկնարկած գործընթացը հանգեցրեց նրան, որ Ղարաբաղը դուրս մնաց բանակցային գործընթացի շրջանակներից:
«Ես Հայաստանի նախագահ դարձա 1998-ի ապրիլի 9-ին: Լիսաբոնի գագաթնաժողովը 1996-ի դեկտեմբերին էր. ինձ հետ կապելն առնվազն անբարոյական է»,- նշեց Քոչարյանը: Նախկին նախագահը արձագանքեց իրենց «ասածի» վերաբերյալ դիտողությանը. «Ասում են. դրանում նրանք նման են (Տեր-Պետրոսյանն եւ Փաշինյան - խմբ.): Իրենք են անում, հետո գցում են ուրիշների վրա: Հայաստանի իշխանություններն էլ են այդպես գործում: Բայց փաստը մնում է փաստ»:
