Չեմ բացառում, որ կան Հայաստանի կողմից ստորագրված եւ դեռ չհրապարակված փաստաթղթեր: Այս մասին սեպտեմբերի 13-ին լրագրողների հետ հանդիպմանն ասաց քաղաքագետ Ստեփան Հասան-Ջալալյանը:
Նա նաեւ չբացառեց, որ կան ստվերային պայմանավորվածություններ: «Դա ներկայիս իշխանությունների ոճով է: Նրանք քննարկում են՝ ինչ պետք է:վ Ուստի անհրաժեշտ է որքան հնարավոր է շուտ հեռացնել գործող ռեժիմին իշխանությունից»,- նշեց փորձագետը:
Նրա խոսքով՝ Հայաստանը պետք է վերսկսի բանակցությունները, բայց՝ ոչ Թուրքիայի կողմից առաջարկվող «3+3» ձեւաչափի շրջանակներում, որն անընդունելի է Երեւանի համար, այլ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահության ձեւաչափով: «Ադրբեջանա-ղարաբաղյան հակամարտությունը չի լուծվի առանց դրա ծագումն, դրա առաջացման ժամանակն ու հանգամանքներն ուսումնասիրելու: Այս փաստի անտեսումը հանգեցրեց հայկական տարածքների 84 տոկոսի կորստին, այլ ոչ թե՝ 75 տոկոսի, ինչպես շատերն ասում են: Հակամարտությունը ծագել է 1918 թվականին, երբ Անդրկովկասում ստեղծվեց թուրքական երկրորդ պետությունը: Ղարաբաղը երբեք չի եղել Ադրբեջանի Ժողովրդավարական Հանրապետության մաս, որի ժամանակակից իրավահաջորդն է իրեն հռչակել Ադրբեջանը, ուստի վերջինս չի կարող պահանջ ներկայացնել Ղարաբաղի նկատմամբ: Ավելին, նույնիսկ Ադրբեջանի ժողովրդավարական հանրապետություն կոչվող այս տարածքային միավորը, որը գոյություն ուներ 1918 -ից 1920 թվականներին, չճանաչվեց Ազգերի լիգայի կողմից: Ներկայիս տարածքային պահանջները Հայաստանի նկատմամբ նույնպես անհիմն են, քանի որ դրանց փաստարկները հիմնված են խորհրդային ժամանակաշրջանի քարտեզների ենթադրյալ տվյալների վրա»,- հավելեց փորձագետը:
Հասան-Ջալալյանը վստահություն հայտնեց, որ 2020 թվականի պատերազմի ժամանակ Հայաստանը պետք է ճանաչեր Ղարաբաղի անկախությունը, իսկ այժմ անհրաժեշտ է վերականգնել բանակցությունները ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահության հովանու ներքո, որտեղից դրական ազդակներ են գալիս, խթանել վերը նշված օրակարգը, ինչը չի արվել Հայաստանի անկախության ամբողջ 30-ամյա ժամանակահատվածում:
