ՀՀ առողջապահության նախարարությունը կորոնավիրուսի դեմ կամավոր-հարկադիր պատվաստում է նախաձեռնել` միեւնույն ժամանակ «անակնկալ» մատուցելով օրինապահ քաղաքացիներին:
Ինչպես արդեն հաղորդվել է, առաջնորդվելով կորոնավիրուսի տարածումը կասեցնելու բարի նպատակով, ՀՀ առողջապահության նախարարությունը դիմեց շատ վիճահարույց մեթոդի՝ ստիպել մարդկանց պատվաստվել կամ ամսական երկու անգամ իրենց հաշվին թեստ հանձնել: Թե ինչպես 20 հազար կամ ավել արժեցող թեստը կախարդական կերպով սկսեց մի քանի անգամ ավելի քիչ արժենալ, առանձին հարց է:
Նախատեսվում էր, որ գերատեսչության նախաձեռնությունն ուժի մեջ կմտնի հոկտեմբերի 1-ից: Սակայն «X» օրվանից բառացիորեն մեկ օր առաջ արդարադատության նախարարությունը հայտարարեց, որ որոշման ընդունումը հետաձգվել է մինչեւ հոկտեմբերի 14-ը: Թե ինչու է գերատեսչությունում հնարավոր համարեցին նման կարեւոր «մանրամասնության» մասին հայտնել հայտարավածի նախօրեին, նույնպես առանձին հրապարակման թեմա է:
Օրինապահ քաղաքացիներն ականջալուր եղան առողջապահության նախարարության կոչերին եւ...
NEWS.am-ին դիմել է մի քանի երեւանցի` վրդովված բժշկական հաստատություններում «Սինոֆարմ» պատվաստանյութի բացակայությունից: Շեշտենք, որ խոսքն այն մարդկանց մասին է, ովքեր ստացել են առաջին բաղադրիչը եւ եկել պատվաստման համար պատվաստանյութի երկրորդ մասի ստացման օրը:
Գործակալության թղթակցի` իրավիճակը պարզաբանելու փորձերը շատ տխուր պատկեր բացահայտեցին: Պատվաստանյութ իսկապես չկա: Առողջապահության նախարարությունում հայտնում են, որ պատվաստանյութը կարող է հասանելի լինել երեք շաբաթից: Հայտնի չէ, թե ինչ անել այն մարդկանց հետ, ում երկրորդ մասը պետք է ներարկվի այսօր: Առողջապահության նախարարությունում, սակայն, իրավիճակին թեթեւ եւ լավատեսորեն են նայում: Օրինակ ՝ Համաճարակաբանության բաժնի աշխատակիցը վստահեցնում է, որ տարբերություն չկա՝ պատվաստանյութը ժամանակին է ներարկվում, թե 20 օր հետո: Նրա խոսքով` ազդեցությունը չի նվազի: Այդ դեպքում ինչո՞ւ է ամսական ժամկետ սահմանված: Պաշտոնյան անտեսեց հարցը: Արդյո՞ք չկա հավանականություն, որ կրթությամբ իրավաբան Անահիտ Ավանեսյանը, ով զբաղեցնում է առողջապահության նախարարի պաշտոնը, վաղը չի որոշի, որ երկրորդից մեծ տարբերությամբ առաջին դեղաչափը ստացածներն ընդհանրապես պատվաստված չեն: Իսկ առաջին պատվաստումը, այսպես ասած, հաշիվ չէ՞: Գիտությանը, որը տիկին Ավանեսյանը չի ներկայացնում, սրա մասին հայտնի չէ:
Ինչպե՞ս կարող էր ընդհանրապես նման իրավիճակ ստեղծվել: Ինչպես վստահեցնում էին բժիշկներն առաջին դեղաչափը ներարկելիս, պատվաստանյութը զույգով է, երկրորդը հետաձգվում է, եւ կներարկվի պատվաստման ժամանակ տրվող փաստաթղթում նշված ամսաթվին: Պոլիկլինիկաների բժիշկներն ուսերն են թափ տալիս, նրանց մնում է միայն արձանագրել փաստը` պատվաստանյութ չկա: Անհեթեթությունը հասել է նրան, որ երկրորդ պատվաստանյութի համար դիմածներից մեկին (մի քանի տարի առաջ մարդը սրտի կաթված էր տարել) կլինիկայում հայտարարել էին` Դուք չեք աշխատում, Ձեզ պատվաստում ՊԵՏՔ ՉԷ:
Այսինքն, պատվաստանյութը անհետացել է, եւ կարելի է միայն կռահել, թե որ ուղղությամբ:
Ստացվում է, որ նախարարի կոչին հետեւող մարդկանց քաշեցին, հերթական անգամ կատեգորիաների բաժանեցին: Իհարկե, պատվաստումների արշավի մեկնարկից առաջ էլ էին մարդիկ խտրականության ենթարկվում եւ «հասարակ մահկանացուների» եւ «արտոնյալների» բաժանվեցին: Ինչ -որ տրամաբանությամբ` նախարարությունում որոշեցին, որ օրենքի առջեւ հավասար բոլորը պետք է պատվաստվեն, թեստեր անցնեն կամ աշխատանքից զրկվեն (դա վերաբերում էր նաեւ հեռավար աշխատողներին), իսկ օրենքի առջեւ ավելի հավասարներին` կառավարությանը եւ պատգամավորներին, պատվաստվել պատվաստվել պարտադիր չէ:
Հպարտ քաղաքացիների մոտ բնական հարց է ծագում. ինչո՞ւ պետք է բնակչության մի մասը պատվաստվի կամ անալիզներ հանձնի, իսկ բարձր եւ միջին մակարդակի պաշտոնյաները` ոչ:
Եվ կամ համապատասխան որոշման հեղինակները փորձել են պաշտոնյաներին պաշտպանել «պատվաստման վտանգից», կամ նրանց ընդհանրապես չեն սիրում:
