Բոլոր սիրո դրսևորումները, որոնք մենք հանդիպել ենք մեր կյանքում, միայն հայրենիքն է, որ բոլորը ներառում է իր մեջ: Սրանք 44-օրյա պատերազմի մասնակից 19-ամյա Գրիգոր Ղազարյանի խոսքերն են հայրենիքի մասին։
Գրիգոր Ղազարյանը ծնվել է 2001թ.-ի հունվարի 20-ին,Երևանում։ Սովորել է Հերացու անվան դպրոցում, այնուհետեւ ընդունվել է Հայաստանի Ազգային Պոլիտեխնիկական համալսարան,բայց չի հասցրել սովորել այնտեղ և մեկնել է ծառայության։ Եղել է սկաուտական և արժանացել մի շարք պատվոգրերի և մրցանակների։ Հաճախել է Ժորա Այվազյանի պարային կենտրոն և Նարեկացի պարային կենտրոն։
«Գրիգս շատ էր սիրում պարել, և ամենաշատը հայկական ազգագրական պարեր էր պարում։ Քանի որ սկաուտական էլ էր, հենց այդ պատճառով իր հայրենասիրության ոգին մեծ էր։ Գրիգի համար հայրենիքից առավել ոչինչ չկար կյանքում»,- NEWS.am-ի հետ զրույցում պատմում է Գրիգորի մանկության ընկերուհին` Լաուրան։
2019թ-ի հուլիսի 12-ին Գրիգորը մեկնում է ծառայության Արցախի Հանրապետության Եղնիկներ զորամասում։ Գրիգորը զոհվում է սեպտեմբերի 28-ին ականի պայթյունից:
«Գրիգը հակաօդային պաշտպան էր,և այդ օրերին առանց վախի կռվում էր։ Իր վիրավոր ընկերը պատմում է, որ սեպտեմբերի 27-ին, Գրիգը ասում էր, որ կապերը վերականգնվի պիտի զանգի ավագ եղբորը, որ իր համար համազգեստ բերի, և ընկերը զարմացել էր ու հարցնում էր, թե ոնց կարող է իր եղբայրը հասնել այնտեղ այդ թեժ կռվի ժամանակ, բայց Գրիգը վստահեցրել էր ընկերոջը, որ իր եղբայրը կգնա։ Եվ հենց այդ օրը երեկոյան Գևորգ Ղազարյանը` Գրիգորի ավագ եղբայրը հասնում է դիրքեր, ու Գրիգորը ընկերոջը կանչում է եղբոր հետ ծանոթացնելու։ Վերջին անգամ եղբայրները տեսան իրար։ Գևորգին ուրիշ դիրքեր էին տարել և նա մինչև հոկտեմբերի 7-ը չէր իմացել եղբոր զոհվելու մասին»,- հիշեց Լաուրան։
Լաուրայի խոսքով` կյանքը կարծես կանգ է առել Գրիգորի զոհվելուց հետո. «Մենք մեր ամենաթանկին տվել ենք հայրենիքին, և ասեմ, որ հենց իր կամքն էր դա: Նա ամեն ինչի պատրաստ էր հայրենիքի համար։ Նա անգամ պատրաստ էր իր կյանքը տալ հայրենիքի փրկության համար և նա արեց այդ քայլը։ Ես հպարտությամբ կարող եմ բարձրաձայնել, որ իր նման հերոս եղբայր ունեմ։ Ցավս շատ մեծ է»։
Գրիգոր Ղազարյանը հետմահու Արցախի նախագահի կողմից արժանացել է «Մարտական խաչ» և «Արիության համար» մեդալների։
