Դեպի այլ աստղեր ճանապարհորդելու հնարավորությունը դեռ միայն գիտաֆանտաստիկայի ժանրից է թվում, քանի որ միջաստեղային հեռավորությունները հսկայական են. նույնիսկ լույսը դեպի Արեգակին ամենամոտ աստղը թռնում է մի քանի տարի, գրում է astronews.ru-ն։
Սակայն եթե մենք ցանկանում ենք մարդկանցով տիեզերանավի արագությունը մերձլուսայինի հասցնել, ապա մի խնդրի ենք բախվում, որն անհաղթահարելի է թվում՝ մեծ զանգվածը: Ուստի գիտնականներն առաջարկում են դեպի աստղ ուղարկել ոչ թե մարդու, այլ Երկրի վրա վրա ապրող ավելի պարզ օրգանիզմ՝ շատ ավելի փոքր միջաստղային տիեզերանավով, որը կարող է մերձլուսային արագություն բացել լազերային ճառագայթի օգնությամբ:
ԱՄՆ-ի Սանտա Բարբարա նահանգի Կալիֆոռնիայի համալսարանի պրոֆեսոր Ֆիլիպ Լյուբինն աշխատում է տեխնոլոգիայի ստեղծման վրա, որը կօգնի մարդու կյանքի տեւողության հետ համեմատելի մեկ այլ աստղային համակարգ հասնել: Քանի որ ավանդական հրթիռային վառելիքը չափազանց մեծ զանգված ունի, Լուբինն առաջարկում է տիեզերանավի արագությունը բացել մինչեւ լույսի արագության 20-30 տոկոս՝ Երկրի կամ Լուսնի վրա տեղադրված լազերների մարտկոցի կիրառմամբ: Այս մեթոդը թույլ կտա նավին ընդամենը 20 տարում հասնել մոտակա մոլորակային համակարգին՝ Պրոքսիմա Կենտավրին, նշում է նա։
Գիտնականն առաջարկում է ուղարկվող տիեզերանավի վրա թարդիգրադներ կամ «ջրային արջեր» կոչվող օրգանիզմներ տեղադրել, որոնք լայնորեն օգտագործվում են տիեզերական փորձերի համար, որոնց զանգվածը կարող է հասնել մեկ գրամի: Այս մանրադիտակային կենդանիները կարողանում են երկար քուն մտնել, որից հետո կարող են արթնանալ եւ տիեզերանավից Երկիր ազդանշան փոխանցել կենդանիների առողջական վիճակի մասին մերձլուսային արագությամբ ճանապարհորդությունից հետո:
