Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի օրոք Ղարաբաղը լավագույն դեպքում կմնա ռուս խաղաղապահների պատասխանատվության գոտի։ Բայց Փաշինյանը կարող է չպնդել, որ ռուս խաղաղապահների մանդատը երկարաձգվի։ Այս մասին հունվարի 25-ին լրագրողների հետ զրույցում ասաց Հայաստանի Հանրապետական կուսակցության փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանը։
Փաշինյանը, նրա գնահատմամբ, ոչ մի ջանք չի գործադրի, որպեսզի Ղարաբաղը ստանա կարգավիճակ Ադրբեջանից դուրս, որպեսզի Ղարաբաղի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքն ամրապնդվի։
«Մի քանի ամիս է՝ այդ մասին խոսում են, ասում են, որ նա ձեռքերը լվացել է։ Երեկ Նիկոլը կրկին ցույց տվեց, որ իր քաղաքականության նպատակը համոզմունք սերմանելն է, որ Ղարաբաղն այլեւս երբեք հայկական չի լինելու»,- պարզաբանեց նա։
Աշոտյանը հիշեցրեց Փաշինյանի խոսքերն այն մասին, որ Հայաստանը ճանաչել է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը դեռ 1991-1992 թվականներին, եւ ականներ են տեղադրվել հայկական Ղարաբաղում, թեեւ չլուծված խնդիրներ ունեցող տարբեր պետություններ կարող են կազմակերպությունների անդամ լինել, որոնց անդամակցելը պահանջում է միմյանց տարածքային ամբողջականության ճանաչում։ Օրինակ կարող են ծառայել Կիպրոսը եւ Թուրքիան, Հունաստանը եւ Թուրքիան, Ճապոնիան եւ Ռուսաստանը:
Ընդդիմադիրն ընդգծեց, որ ղարաբաղյան խնդիրը երբեք չի առնչվել տարածքային ամբողջականության հետ, քանի որ Հայաստանը երբեք հավակնություններ չի ունեցել Ադրբեջանի նկատմամբ, եւ այս թեզը առաջ է քաշել Բաքուն, եւ հիմա նույնն անում է Փաշինյանը։ «Մադրիդյան սկզբունքներում տարածքային ամբողջականության սկզբունքի հետ մեկտեղ կա նաեւ ժողովուրդների ինքնորոշման իրավունքը։ Եթե Հայաստանը ձեռքերը լվաց Ղարաբաղից, ինչպես Փաշինյանն է ասում, ապա ի՞նչ է արել ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը 25 տարի, եթե Մադրիդյան սկզբունքները վատն են, ապա ինչո՞ւ է վերջին արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններից հետո ընդունված ծրագրում ասվում, որ Հայաստանի կառավարությունը հավատարիմ է այս հիմնարար սկզբունքներին ու տարրերին»,- ընդգծեց քաղաքական գործիչը։
Ըստ նրա՝ Փաշինյանը ստել է՝ ասելով, որ Ադրբեջանը երբեք չի համաձայնել ինքնորոշման իրավունքին, քանի որ 2008 թվականին Ռուսաստանի, Հայաստանի եւ Ադրբեջանի նախագահները ստորագրել են փաստաթուղթ, ըստ որի՝ Ադրբեջանը համաձայն է սկզբունքներին, այդ թվում՝ ինքնորոշման սկզբունքին։
«Փաշինյանը ստեց՝ ասելով, որ իրեն ինչ-որ մեկն ասել է, որ եթե հանրությունն իմանա մանրամասների մասին, ապա պետական դավաճանության հոդված է սպառնում։ Մանրամասների մասին նա կարող էր իմանալ կա՛մ ՀՀ երրորդ նախագահ Սերժ Սարգսյանից, կա՛մ նախկին արտգործնախարար Էդվարդ Նալբանդյանից, սակայն գերադասեց իմանալ Ալիեւից։ Նա նաեւ ասաց, որ 2018-2019 թվականներին խոստումները կատարելու ժամանակն է։ Թող կատարեր։ Մինչ այդ Սերժ Սարգսյանը ուրվագծել էր «կարմիր գծերը»՝ ի դեմս Ղարաբաղի ինքնորոշման»,- եզրափակեց Արմեն Աշոտյանը։
