Ուկրաինան պատրաստվում է առավելագույն խոցելիության շրջան թեւակոխել, քանի որ բեմ է բարձրանում Ռուսաստանի ավանդական դաշնակից ձմեռը, իսկ Կրեմլը փակում է էներգետիկ պտուտակը Կիեւի դողացող եվրոպացի աջակիցների դեմ, գրում է The Telegraph-ը։
«Ձմեռը ռազմի դաշտում կազդի երկու կողմերի վրա էլ։ Սակայն հենց Եվրոպայում ձմեռն ամենամեծ ռազմավարական ազդեցությունը կունենա պատերազմի վրա, եւ Ուկրաինան, ամենայն հավանականությամբ, կպարտվի: Քանի որ եվրոպական ԶԼՄ-ներին կձանձրացնի ցրտաշունչ պեյզաժը՝ առանց առանձնահատուկ կռվի, ուշադրությունը գնալով կկենտրոնանա ներքին դժվարությունների վրա, իսկ տնտեսական ճգնաժամը կսրվի:
Հունիսին Ռուսաստանը 60 տոկոսով կրճատեց գազի մատակարարումները Եվրոպա։ Երկրները մտածում են ձմռան մոտենալուն զուգընթաց իրենց առանց այն էլ հաշմանդամ տնտեսություններին հասցվող տնտեսական վնասը նվազագույնի հասցնելու ուղիների, այդ թվում՝ ներքին սպառողների կողմից գազի սպառման կտրուկ կրճատման մասին, որոնց համար սակավաթիվ կենսունակ տարբերակներից մեկն գների էլ ավելի մեծ բարձրացումն է: Դրանց հետեւող նտրողների զանգվածային դժգոհությունը կկենտրոնացնի քաղաքական գործիչների ուշադրությունը եւ կստիպի նրանց վերանայել իրենց առանց այն էլ տատանվող հավատարմությունն Ուկրաինային եւ, մասնավորապես, Ռուսաստանի նկատմամբ կոշտ պատժամիջոցներին, որոնք, ինչպես պարզվեց, ցանկալի արդյունք չտվեցին։
Պուտինը գիտի՝ ինչպես մեծացնել ճնշումը, քանի դեռ եվրոպական երկրները չեն հանձնվել. Ունենալով այդ սպառնալիքը նրանց գլխավերեւում՝ նա կշահարկի հրադադարը նոյեմբերին կայանալիք G20-ի գագաթաժողովում՝ ասելով, որ խաղաղությունը կարող է գալ, եթե նա պահպանի Դոնբասը, Ղրիմը եւ Ուկրաինայի հարավային ափի երկայնքով գտնվող տարածքները: Նրա կոչն ուղղված կլինի ոչ թե Ուկրաինային, այլ եվրոպացիներին, որոնց տնտեսական դժվարությունները կարող են մեղմվել:
Այդ ուղերձը նախագահ Բայդենի համար նույնքան գրավիչ կլինի, որքան եվրոպացի գործընկերների համար: Ամերիկան եւս լուրջ տնտեսական վնասներ է կրում, ինչը Բայդենն անփոփոխ կապում է Պուտինի պատերազմի հետ։ Նրա բնավորությունը ցուցադրվեց անցյալ շաբաթ New York Times-ում հրապարակված հոդվածում: Հանգստացնելով Ռուսաստանին Կիեւին ԱՄՆ ռազմական աջակցության սահմանափակումների հետ կապված՝ նա գրել է. «Ես չեմ ճնշի Ուկրաինայի կառավարությանը տարածքային զիջումների գնալու համար». շատ ամիսների ընթացքում առաջին անգամն է, երբ խոշոր տերության ղեկավարը խոսում է զիջումների հեռանկարի մասին:
Առաջնորդների մոտ գայթակղություն է առաջանում ընդունել Պուտինի խաղաղության առաջարկը՝ հրաժարվելով Զելենսկուն աջակցելուց։ Մինչ այժմ խոսում էին, որ հյուծման տանող պատերազմը ձեռնտու է Ուկրաինային։ Նրան լուրջ փորձություններ են սպասվում։ Հնարավոր է, որ այն ի սկզբանե սխալ հիմքի վրա է կառուցվել. Ռուսաստանը, որպես կանոն, իր պատմության ընթացքում վատ էր սկսում պատերազմները, բայց ժամանակի ընթացքում կարողացել է օգտագործել իր հսկայական ռեսուրսներն ու մարդկային ռեսուրսները: Իսկ ուկրաինացիներն ամբողջովին կախված են օտարերկրյա զենքից, տեխնիկայից ու հետախուզությունից»:
