Որոշ աշխատակիցներ հեռահար աշխատում են այնպիսի վայրերից, ինչպիսիք են Եվրոպան կամ Բալին՝ իրենց ղեկավարներին կամ գործընկերներին չհայտնելով այդ մասին, եւ նրանք մանրակրկիտ մտածված միջոցներ են ձեռնարկում, որ ոչ ոք դա չի իմանա, համաձայն Vice and Fortune ամսագրի վերջին զեկույցների:
Հեռավար աշխատողներից մեկը Vice-ին ասել է, որ ինքը ինքնաթիռի տոմս է գնել՝ որպես ապացույց, որ վերադառնում է ԱՄՆ Եվրոպայից, որտեղ իբր ժամանակավորապես տեղափոխվել էր համավարակի ժամանակ։ Տոմսի լուսանկարն իր ղեկավարին ուղարկելուց անմիջապես հետո նա վերադարձրել է տոմսը։
Անձնական աշխատանքային միջոցառումներին իր մասնակցության անհնարինությունը հիմնավորելու համար նա գործընկերներին ասել է, թե տեղափոխվել է այլ նահանգ, ասվում է զեկույցում: Այնուհետեւ նա ստեղծել է VPN-ների եւ երթուղիչների բարդ համակարգ՝ իր համակարգչի գտնվելու վայրը թաքցնելու համար, հայտնում է հրատարակությունը։
Արտասահման գաղտնի մեկնելը ծայրահեղ օրինակ է, երբ աշխատակիցները չեն ենթարկվում գրասենյակ վերադառնալու հրահանգներին, քանի որ կորպորացիաները, հանուն համագործակցության եւ կորպորատիվ մշակույթի, փորձում են աշխատողներին վերադարձնել իրենց սենյակներ ու բանակցային սրահներ:
Մեկ այլ աշխատակից Fortune-ին պատմել է, թե իր ղեկավարը գիտի, որ ինքը Բալիից է աշխատում, բայց խնդրել է այդ մասին չպատմել գործընկերներին՝ հնարավոր արձագանքներից խուսափելու համար: Հանդիպումների ժամանակ նա օգտագործում է Zoom-ի կեղծ ֆոն եւ հեռախոսազանգերն ընդունում է ձայնամեկուսիչ խցիկում, որպեսզի թաքցնի ցանկացած աղմուկ, որը կարող է ցույց տալ իր գտնվելու վայրը, ասվում է զեկույցում:
1481 աշխատակիցների շրջանում անցկացված վերջին հարցումը ցույց է տվել, որ կադրային ծառայությունների ղեկավարների 40 տոկոսը պարզել է, որ աշխատակիցներն անցյալ տարի աշխատել են իրենց նահանգի կամ երկրի սահմաններից դուրս: Հարցված աշխատակիցների մոտ 28 տոկոսն ասել է, որ COVID-19 համավարակի սկզբից է աշխատել իրենց հայրենի նահանգից կամ երկրից դուրս, սակայն նրանց միայն մեկ երրորդն է այդ օրերի մասին հայտնել կադրերի բաժին:
Թեեւ շատ ընկերություններ աշխատակիցներին թույլատրել են աշխատել հեռակա լրիվ դրույքով, շատերը թույլ չեն տալիս աշխատողներին գտնվել միջազգային սահմաններից դուրս՝ հարկային, ապահովագրական եւ ներգաղթի օրենքների հետ կապված կարգավորող ռիսկերի պատճառով: Դա կարող է նաեւ փոխհատուցման հետ կապված խնդիրներ առաջացնել, քանի որ ընկերությունների վճարային սանդղակների մեծ մասը հաշվարկվում է հիմնվելով կյանքի արժեքի տեղական նվազագույն ցուցանիշի վրա:
