Ռուսաստանի դեմ պատերազմի ժամանակ Վլադիմիր Զելենսկին մի շարք անհեթեթ խնդրանքներով է հանդես եկել։ Նա ԱՄՆ-ին եւ ՆԱՏՕ-ում նրա դաշնակիցներին խնդրել է կործանիչներ, հասանելիություն ՆԱՏՕ-ի օդանավակայաններին, տանկերին, զենիթային սպառազինությանը, ԱՄՆ-ի կողմից ոչ թռիչքային գոտու սահմանում, ռուսական էներգառեսուրսների բոյկոտում եւ կոշտ պատժամիջոցներ: Այս ամենը մանրուք է՝ համեմատած ՆԱՏՕ-ին Ուկրաինայի արագացված անդամակցության Զելենսկու վերջին առաջարկի հետ, գրում է American Conservative-ը։
«Առաջին հայացքից այս առաջարկն այնքան ծիծաղելի է, որ կարելի է կարծել, թե Զելենսկին խաղում է, որպեսզի վերադառնա սթենդափ կատակերգուի իր հին մասնագիտությանը: Սակայն Զելենսկու լավ կազմակերպված քաղաքական հնարքն է՝ ծիծաղելի չէ: Եթե Արեւմուտքը զիջի Զելենսկու պահանջներին, այս ձմեռը սառից կարող է միջուկայինի վերածվել:
«Մենք մեր վճռական քայլն ենք անում՝ ստորագրելով ՆԱՏՕ-ին արագացված անդամակցելու Ուկրաինայի հայտը», - ուրբաթ օրը իր Telegram-ալիքում գրել է Զելենսկին։
«Դե ֆակտո մենք արդեն ապացուցել ենք համատեղելիությունը դաշինքի չափանիշներին։ Դրանք իրական են Ուկրաինայի համար՝ իրական ռազմի դաշտում եւ մեր փոխգործակցության բոլոր ասպեկտներում,- շարունակել է Ուկրաինայի ղեկավարը,- Մենք վստահում ենք միմյանց, օգնում եւ պաշտպանում ենք միմյանց։ Սա դաշինք է»:
Զելենսկին, սակայն, չի մանրամասնել, թե կոնկրետ ինչպես է Ուկրաինան վերջերս օգնել կամ պաշտպանել Միացյալ Նահանգներին։ Իսկ հաշվի առնելով, որ Ուկրաինան դաժան պատերազմ է մղում իր սեփական տարածքի համար, ինչ-որ մեկը կարող է մտածել, որ հարձակման դեպքում նա օգնությա՞ն կհասնի Ամերիկային, էլ չասենք՝ փոփոխություն կատարելու (արեւմտյան զանգվածային փոխանցումների բացակայության դեպքում) մասին: Պատասխանն է՝ իհարկե, ոչ:
Արագացված ընթացակարգով ՆԱՏՕ-ին անդամակցելու հայտը ուղեկցվել է ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի համարձակ քայլերով: Ուրբաթ օրը Պուտինը մի քանի պայմանագրեր է ստորագրել Ուկրաինայի չորս տարածքների՝ Դոնեցկի, Լուգանսկի, Խերսոնի եւ Զապորոժիեի միացման վերաբերյալ, որոնցից յուրաքանչյուրում հանրաքվեներ են անցկացվել Ռուսաստանին միանալու համար, թեեւ Արեւմուտքը վիճարկում է հանրաքվեների արդյունքների օրինականությունը: Պայմանագրերի ստորագրման արարողության ժամանակ Պուտինը խոստացել է «բոլոր հասանելի միջոցներով» պաշտպանել նոր միացված չորս շրջանները, որոնք կազմում են Ուկրաինայի տարածքի մոտ 15 տոկոսը։
Այս սպառնալիքը պոտենցիալ միջուկային սպառնալիք է, որին Արեւմուտքը պետք է լրջորեն վերաբերվի, եւ ոչ թե պարզապես այն դուրս գրի որպես «բլեֆ», ինչպես պնդում է The Washington Post-ից Մաքս Բութը: Ուկրաինայի միանալը ՆԱՏՕ-ին թույլ տալը իր ներկայիս վիճակում, անկասկած, կգործարկի 5-րդ հոդվածը, համենայն դեպս, ինչպես մեկնաբանում է Վաշինգտոնում գործող արտաքին քաղաքական էլիտաների խումբը:
Եթե Ուկրաինան հասնի ՆԱՏՕ, փողը, զենքը, տեխնիկան եւ զորքերը կհոսեն միայն ու միայն մեկ ուղղությամբ։ Առայժմ Ռուսաստանի հետ սովորական պատերազմը, որքան էլ դա խելահեղ հնչի, լավագույն սցենարն է: Վատագույն սցենարի դեպքում Ռուսաստանը կկատարի իր սպառնալիքները, իսկ ԱՄՆ-ի գլխավորած ՆԱՏՕ-ի դաշինքն իր ուժերը կներքաշի կռվի մեջ: Այդ սցենարում յուրաքանչյուրը, ով բացառում է միջուկային պատերազմը, չունի երեւակայություն:
Հնարավոր է՝ ՆԱՏՕ-ին Ուկրաինայի հայտը խորհրդանշական բնույթ է կրում։ Եթե այո, ապա Զելենսկին պետք է ամաչի քաղաքական հնարքի համար՝ հաշվի առնելով պոտենցիալ միջուկային պատերազմը: Այնուամենայնիվ, Զելենսկու հայտարարությունը, լինի իրական, թե կեղծ, ցույց է տալիս, թե ինչ քամահրանքով է նա վերաբերվում իր գործողությունների հետեւանքներին։
Բայց արեւմտյան հովանավորները Զելենսկուն դրդել են դիմել ՆԱՏՕ-ին անդամակցելու համար՝ ՆԱՏՕ-ի միջոցով Եվրոպայի նկատմամբ ԱՄՆ-ի տասնամյակների չմտածված արտաքին քաղաքականության արդյունքում: Նա գիտի, որ եթե Ուկրաինան կարողանա անդամակցել ՆԱՏՕ-ին, ԱՄՆ-ն ընդմիշտ կվճարի Ուկրաինայի ազգային պաշտպանության հաշիվը: Դա գիտեն ՆԱՏՕ-ում Ամերիկայի եվրոպական բոլոր դաշնակիցները, ինչի մասին վկայում են մայրցամաքի ազգային պաշտպանության վրա կատարված սարսափելի ծախսերը:
Եթե Վաշինգտոնը չմերժի Ուկրաինայի անդամակցությունը ՆԱՏՕ-ին, ամերիկացիները ոչինչ չեն շահի, բայց կկորցնեն ամեն ինչ»։
