Արդեն քաղաքական եւ տնտեսական ճգնաժամի մեջ ներքաշված Լիբանանն այժմ նաեւ առանց նախագահի է մնացել Մայքլ Աունի լիազորությունների ավարտից հետո, հայտնում է AFP-ն։
Աունի վեցամյա ժամկետը, որը կիրակի օրն է ավարտվել, ուղեկցվել է զանգվածային ցույցերով, տնտեսական ցավալի անկմամբ եւ 2020 թվականի օգոստոսի պայթյունով, որի հետեւանքով հարյուրավոր մարդիկ են զոհվել եւ ավերվել են Բեյրութի թաղամասերը:
Այսօր, ժամանակավոր կառավարության գլխավորությամբ, Լիբանանը չի կարողանում կատարել բարեփոխումներ, որոնք անհրաժեշտ են միջազգային վարկատուներից միլիարդավոր դոլարներին հասանելիություն ստանալու համար՝ 2019 թվականի վերջից ազատ անկման մեջ գտնվող տնտեսությունը փրկելու նպատակով:
Աունը նախագահական նստավայրը լքել է կիրակի օրը՝ իր պաշտոնավարման ավարտից մեկ օր առաջ։ Խորհրդարանը անցած ամսից քվեարկության չորս փուլ է անցկացրել, եւ ոչ մի թեկնածու բավարար աջակցություն չի ստացել Աունին փոխարինելու համար:
Առանց խորհրդարանում գերիշխող կուսակցության, այնպիսի որոշումներ, ինչպիսիք են նախագահ ընտրելը, վարչապետ նշանակելը կամ կառավարություն ձեւավորելը, կարող են քաղաքական սակարկությունների ամիսներ կամ նույնիսկ տարիներ տեւել, երբեմն նույնիսկ բռնության հանգեցնել:
Նախագահի լիազորություններն անցնում են Նախարարների խորհրդին, եթե նա պաշտոնից հեռանում է առանց իրավահաջորդի։
Աունը կիրակի օրը հրամանագիր է ստորագրել վարչապետի ժամանակավոր պաշտոնակատար Նաջիբ Միքաթիի կառավարության հրաժարականը պաշտոնականացնելու մասին։ Այս քայլը խորացնում է իշխանության համար ամիսներ տեւած պայքարը, որը կաթվածահար է արել կառավարությունը:
Միքաթին հայտարարել է, որ իր կառավարությունը կշարունակի իր աշխատանքը որպես ժամանակավոր կատարող, ինչպես սովորաբար լինում է, սակայն այս կաբինետը կհավաքվի միայն «անհետաձգելի հարցերի» քննարկման համար:
Փորձագետները հայտարարել են, որ սա Աունի եւ վարչապետի միջեւ շարունակվող քաղաքական պայքարի մի մասն է:
Նախարարների կաբինետը՝ պաշտոնակատարի դերում չի կարող կարեւոր այնպիսի որոշումներ կայացնել, որոնք կարող են ազդել երկրի ճակատագրի վրա։
«Սա շատ է ազդում կառավարության աշխատանքի վրա, քանի որ այն չի հրամանագրեր ստորագրել կամ որոշումներ կայացնել, որոնք կոլեկտիվ կոնսենսուս են պահանջում»,- ասել է Միքաթիին մոտ կանգնած աղբյուրը:
Խորհրդարանի նախագահ Նաբիհ Բըրրին կարող է քաղաքական կուսակցություններին հրավիրել հանրային երկխոսության, որպեսզի նրանք կարողանան համաձայնության գալ նոր նախագահի թեկնածուի շուրջ, ասել է պատգամավորը՝ անանունության պայմանով։ «Ոչ մի կուսակցություն չի կարող թեկնածու պարտադրել»,- ասել է նա։ «Ուստի միակ լուծումը կոնսենսուսի ձեռքբերումն է, հակառակ դեպքում նախագահի պաշտոնն, ամենայն հավանականությամբ, թափուր կմնա»։
Սակայն նման նախաձեռնությունները նախկինում ձախողվել են։
Առայժմ խորհրդարանում 50-ամյա պատգամավոր Միշել Մոավադն ամենամեծ աջակցությունն ունի՝ հիմնականում «Հըզբոլլահ»-ի հակառակորդների կողմից: Բայց առանց «Հըզբոլլահ»-ի աջակցության, Մոավադի նախագահ դառնալու հավանականությունը քիչ է:
Նախագահի պաշտոնին հավակնում է նաեւ 52-ամյա Ջեբրան Բասիլը՝ Աունի փեսան։ Մյուսները, որպես երկրի նախագահի հավանական թեկնածու, առաջադրել են նաեւ լիբանանյան բանակի ղեկավար Ջոզեֆ Աունին:
