Կանաչ արդյունաբերության շուրջ տրանսատլանտյան առեւտրային բախումից խուսափելու համար մնացել է ընդամենը վեց շաբաթ, գերմանացիները հիասթափված են, որ Վաշինգտոնը խաղաղության պայմանագիր չի առաջարկում եւ գնալով մտածում է տաբուի՝ եվրոպական սուբսիդիաների մասին, գրում է Politico-ն:
Եվրոպայի մտավախությունները կապված են ԱՄՆ-ի 369 միլիարդ դոլար արժողությամբ սուբսիդիաների եւ հարկային վարկերի փաթեթի հետ՝ ամերիկյան կանաչ բիզնեսին աջակցելու համար, որն ուժի մեջ է մտնում հունվարի 1-ից: Եվրոպացիները մտահոգված են, որ Վաշինգտոնի սխեման կխրախուսի ընկերություններին ներդրումները տեղափոխել Եվրոպայից եւ կխրախուսի հաճախորդներին «գնել ամերիկյանը», երբ խոսքը էլեկտրամոբիլ գնելու մասին է: Սա վրդովեցնում է ԵՄ խոշոր ավտոարտադրողներին, ինչպիսիք են Ֆրանսիան եւ Գերմանիան:
Այս պրոտեկցիոնիստական միջոցառման ժամկետը դժվար թե կարող է ավելի վատը լինել, քանի որ Գերմանիան խուճապի մեջ է, իր մի քանի առաջատար ընկերություններով, որոնք մասամբ խթանվել են էներգակիրների գների աճով, կրճատելով ներքին գործառնությունները այլուր ներդրումներ կատարելու համար: Բեռլինին պետք չէ, որ խրախուսի ձեռնարկություններին հեռանալ Եվրոպայից, եւ ԵՄ-ն ցանկանում է, որ ԱՄՆ-ը գործարք կնքի, որ իր ընկերությունները կարողանան օգտվել ԱՄՆ-ի արտոնություններից:
Սակայն զինադադարը քիչ հավանական է թվում: Եթե հիմա այս վեճը դուրս գա վերահսկողությունից, ապա դա կհանգեցնի առեւտրային պատերազմի, որը սարսափեցնում է պատժված եվրոպացիներին: Թեեւ առաջին քայլը լինելու է առեւտրի համաշխարհային կազմակերպությանն (ԱՀԿ) ուղղված մեծամասամբ խորհրդանշական բողոքը, սակայն բախումը կարող է հեշտությամբ վերաճել ԱՄՆ նախկին նախագահ Դոնալդ Թրամփի ժամանակաշրջանի մաքսատուրքերի ճակատամարտերին:
Սա նշանակում է, որ Բեռլինում թափ են հավաքում արմատական պլան Բ-ի համար: Ամերիկայի հետ բաց սակագնային պատերազմի փոխարեն, գնալով քննարկվող տարբերակն այն է, որ խախտվեն դասական ազատ առեւտրի կանոնները եւ Վաշինգտոնի հետ իր խաղը խաղան՝ պետական միջոցները եվրոպական երկրներ ուղղելով, որպեսզի հայրենական «կանաչ» չեմպիոններ աճեցնեն այնպիսի ոլորտներում, ինչպիսիք են արեւային մարտկոցները, մարտկոցները եւ ջրածինը:
Ֆրանսիան երկար ժամանակ եղել է պետական առատաձեռնության միջոցով եվրոպական արդյունաբերության ամրապնդման առաջատար ջատագովը, սակայն մինչ այժմ տնտեսապես ավելի ազատական գերմանացիները դժկամությամբ են սուբսիդավորման մրցավազք սկսել Ամերիկայի դեմ: Այժմ, սակայն, Բեռլինի բարձրաստիճան պաշտոնյաներն ասում են, որ իրենք ավելի ու ավելի են հակվում դեպի ֆրանսիական մտածողությունը, եթե ԱՄՆ-ի հետ բանակցությունները չհանգեցնեն անակնկալ լուծման վերջին րոպեին:
Բեռլինը ԵՄ-ի տնտեսական հզոր կենտրոնն է, ուստի սա որոշիչ պահ կլինի, եթե Բեռլինը, ի վերջո, որոշի իր հզորությունն օգտագործել ԱՄՆ-ի հետ արդյունաբերական մրցավազքում պետական սուբսիդավորման աջակցության համար:
