
23 միլիարդ դոլար արժողությամբ նախագծի հիմնական բաղադրիչում առկա ճաքերը հետաձգել են դրա իրականացումն ու ավելացրել ծախսերը. նածագիծը նպատակ ունի ապացուցել, արդյոք միջուկային միաձուլումը կարող է մաքուր էներգիա առաջացնել:
Միջազգային ջերմամիջուկային փորձարարական ռեակտորը (ITER), որը կառուցվում է Ֆրանսիայի հարավում, ֆինանսավորվում է Եվրամիության եւ այլ պետությունների կողմից, այդ թվում՝ Չինաստանի, Հնդկաստանի, Ճապոնիայի, Ռուսաստանի եւ Հարավային Կորեայի կողմից: Աշխարհի ամենամեծ փորձի նպատակ ունի ցույց տալ, որ կարող է արտադրվել մաքուր էներգիա, որը կարող է օգնել դանդաղեցնել գլոբալ տաքացումը Երկրի վրա:
Սակայն ITER-ի նոր գործադիր տնօրեն Պիետրո Բարաբասկին զգուշացրել է, որ նախագիծը բախվում է պոտենցիալ «հսկայական» մարտահրավերների, ինչպես նաեւ ժամանակի եւ նոր ֆինանսավորման անհրաժեշտության, որոնք «կարեւոր կլինեն»:
Անցած 12 ամիսների ընթացքում նախագիծը բախվել է անսպասելի մարտահրավերների: Երբ Մոսկվան սկսել է մաքրել համաճարակի պատճառով խաթարված լոգիստիկան, Ուկրաինայում պատերազմը բարդացրել է ռուսական արտադրության կարեւոր բաղադրիչների մատակարարումը: Մայիսին կյանքից հեռացել է ծրագրի երկարամյա ղեկավար Բեռնարդ Բիգոտը: Նրա իրավահաջորդի՝ իտալացի ինժեներ Բարաբասկիի առաջին խնդիրն է եղել հետաքննել այն խնդիրները, որոնք կխանգարեին 2025 թվականին ռեակտորի գործարկմանը։
Սրանք հարավկորեական արտադրության երկու բաղադրիչներն են՝ ջերմային վահաններ՝ արտադրված SFA Engineering Corp.-ի եւ վակուումային նավերի հատվածներ՝ արտադրված Hyundai Heavy Industries Co.-ի կողմից:
Ջերմային վահան վրա, որը պատված է 5 տոննա մաքուր արծաթով եւ նախատեսված է արեւից 10 անգամ ավելի տաք ջերմություն պահպանելու համար, սառեցման խողովակների երկայնքով ճաքեր են հայտնաբերել, հայտնում է ITER-ը: Վակուումային անոթների սեկտորները, որոնցից յուրաքանչյուրը կշռում է 300 մեքենային համարժեք եւ հեռախոսի սյան բարձրություն ունի, արտադրության մեջ քիչ տատանումներ են ցուցադրում, ինչը դժվարացնում է դրանք հավաքելու համար օգտագործվող եռակցման գործընթացը:
Այս ամիս հրավիրված արտահերթ հանդիպման ժամանակ Բարաբասչիին հանձնարարվել է մշակել նոր բյուջե եւ ժամանակացույց, որը կներկայացվի հաջորդ տարի:
Ավելի քան 10 կիլոմետր (6,2 մղոն) խողովակներ պետք է քանդվեն եւ տեղում հավաքվեն, իսկ ինժեներները պետք է նոր ուղիներ գտնեն գլխապտույտ բարդ ռեակտորը հավաքելու համար: Նախագծի համար պատվիրվել է ավելի քան մեկ միլիոն առանձին մասեր, որոնք ITER-ի գնահատմամբ, մինչեւ թերությունների հայտնաբերումը, ավարտվել էին գրեթե 70%-ով: