Հայաստանի սփյուռքի նախարարությունը երեքշաբթի ներկայացրել է հայկական սփյուռքի իր Վիրտուալ թանգարանը, որը այնքան շատ փաստացի սխալներ, անհամապատասխանություններ եւ անճշտություններ է պարունակում, որ եթե դրա նպատակը սփյուռքի հեղինակությունը բարձրացնելն էր, ապա ճիշտ հակառակը ստացվեց: Այս մասին Asbarez-ում գրել է Արա Խաչատրյանը:
Վիրտուալ թանգարանն ընդգծում է երկու շատ արդիական խնդիրներ.
1. սփյուռքի` որպես քաղաքական միավորի տարբերակման անկարողությունը, որը ձեւավորվել է արտաքսման հետեւանքով օտար ափեր հարկադիր գաղթի, զանգվածային սպանությունների եւ Ցեղասպանության հետեւանքով, ինչպես նաեւ համայնքներով, որոնք ի հայտ են եկել առանձին անձանց` սեփական կամքով հայրենիքը լքելու եւ այլ վայրում հաստատվելու արդյունքում:
2. սփյուռքի`որպես միավորի ոչ համակողմանի ըմբռնումը, որը պահպանում է հայ ժողովրդի ազգային գաղափարները եւ ձգտումները, որոշ դեպքերում` դարերի ընթացքում:
Վեբ կայքի բովանդակությունը ոչ ավելին է, եթե ոչ տվյալների կույտ, որոնք կարող են հավաքված լինել «Google»-ում արագ որոնման արդյունքում կամ «Վիկիպեդիայում» հոդվածների վերամշակումից: Ակնհայտ է, որ էական ուսումնասիրություններ չեն արվել տեղեկության հավաքման եւ արժանի բովանդակություն ստեղծելու համար:
Փոխարենը վեբ կայքը փաստերի եւ թվերի պահուստ է, որոնց մեծամասնությունը ճշգրիտ չեն եւ արժեզրկում են մեր սփյուռքային իրականությունը` հանգեցնելով այն ավելի շատ տարբեր երկրներում բնակվող հայերի գրպաններին: Եթե Հայաստանի անկախության հռչակումից 20 տարի անց սփյուռքը դիտարկվում է այդ լույսի ներքո, ապա ազգի կառուցման մեր գործընթացի կարեւորագույն բաղադրիչներից մեկը ձախողվել է:
Հայկական սփյուռքի վիրտուալ թանգարանը վիրավորանք է սփյուռքի համար: Սփյուռքի նախարարությունը պետք է շտկի այդ իրավիճակը` այն անմիջապես վերացնելով, եւ եթե գերատեսչությունն իսկապես նպատակամղված է նման կարեւոր պահուստ ստեղծել, ապա պետք է հավաքի փորձագետներ` մեր ազգային ձգտումներին արժանի վեբ կայքի ստեղծման աշխատանքների համար: