ԱՄՆ նոր վարչակազմը գտնվում է այս տարածաշրջանի նկատմամբ իր մոտեցումների մշակման փուլում: Այս մասին ռուսական լրատվամիջոցներին տված հարցազրույցում հայտարարել է ՀՀ երկրորդ նախագահ, «Հայաստան» դաշինքի առաջնորդ, ՀՀ վարչապետի թեկնածու Ռոբերտ Քոչարյանը՝ պատասխանելով Բայդենի եւ Ալիեւի հետ Էրդողանի հանդիպումից սպասելիքների մասին հարցին, եւ թե ինչո՞վ է դա սպառնում Հայաստանին: Որքան լրջորեն կարող է Թուրքիան ուժեղացնել իր ռազմական եւ տնտեսական ներկայությունը Ադրբեջանում եւ Ղարաբաղում: Եւ արդյոք ԱՄՆ նոր վարչակազմը կօգնի՞ Երեւանին, այլ ոչ թե կօգտագործի նրան Ռուսաստանին տարածաշրջանից դուրս մղելու համար:
«Ես կարող եմ միայն ենթադրել, քանի որ ամբողջական տեղեկատվություն չունեմ: Կարծում եմ, որ ԱՄՆ նոր վարչակազմն այժմ գտնվում է այս տարածաշրջանի նկատմամբ սեփական մոտեցումների մշակման փուլում: Իհարկե, այստեղ բախվում են աշխարհաքաղաքական շահերը: Կարծում եմ, որ մենք պարզապես գտնվում ենք տարածաշրջանի հետ կապված ԱՄՆ դիրքորոշման ինչ-որ ավելի արմատական վերանայման եզրին՝ ընդհանուր առմամբ հաշվի առնելով Բայդենի հայեցակարգային մոտեցումները Միացյալ Նահանգների գլոբալ առաջնորդության նկատմամբ: Մենք դա տեսանք, երբ նա նախորդ վարչակազմում էր՝ կապված Ուկրաինայի, Ղրիմի խնդրի եւ այլնի հետ: Ընդհանրապես, ես ենթադրում եմ, որ ԱՄՆ ներկայության որոշակի մեծ արտահայտություն աստիճան այստեղ առաջ կգնա»,- նշել է Ռոբերտ Քոչարյանը:
Իսկ ինչ վերաբերում է Թուրքիայի ներկայությանը: «Նա ներկա է, նա ինքն է այստեղ: Մենք տեսնում ենք նաեւ նեոօսմանիզմի քաղաքականությունը գործնական հարթությունում: Էրդողանը դա անում է բավականին էներգիայով եւ վճռական՝ նայելով ինչպես Արեւելքին, այնպես էլ Արեւմուտքին, արաբական աշխարհին: Այստեղ գոյություն ունեն երկու գործոններ: Ազդեցություն թյուրքախոս աշխարհի վրա՝ դեպի արեւելք, եւ ազդեցություն արաբական աշխարհի վրա արաբական աշխարհի սուննիական ինքնության միջոցով: Նրանք դա անում են բավականին էներգիայով, ուստի անհրաժեշտ է ինչ-որ կերպ դիմակայել, հավասարակշռել դրան»,- բացատրեց ՀՀ երկրորդ նախագահը:
Ինչպե՞ս դիմադրել: «Հավանաբար, շատ եղանակներ կան: Առնվազն այն, ինչ մենք տեսնում ենք դեպի Արեւմուտք՝ դա Հունաստանն է, Ֆրանսիան, Կիպրոսը, Եգիպտոսը: Ձեւավորվում է այդ ուղղությամբ Թուրքիայի աշխարհաքաղաքական ինտենսիվ գործունեության որոշակի հակադրության բլոկ: Թուրքական ուղղությամբ դա չկա, չնայած ինստիտուցիոնալ առումով նրանք կառուցել են փոխգործակցության բավականին հետաքրքիր ձեւաչափեր թուրքազգի ժողովուրդների հետ: Այստեղ, կարծում եմ, Ռուսաստանը կարող է ակտիվ լինել, եւ, կարծում եմ, դա անհանգստացնում է Չինաստանին: Ռուսաստանն որոշել է ինքը մասնակցել այդ ձեւաչափերին՝ հաշվի առնելով այն փաստը, որ Ռուսաստանում կա բավականին մեծ թրքախոս բնակչություն: Բոլորս ենք դա տեսնում: Սա, իհարկե, պետք է արվի ուշադիր, պետք է արվի մտածված: Այս գործընթացը ոչ մեկ, ոչ էլ երկու ամսվա բան է: Սրանով պետք է ապրել»,- եզրափակեց Քոչարյանը: