Ֆինն գիտնականները ստեղծել են էկոլոգիապես մաքուր, լաբորատորիայում աճեցված սուրճ։ Լատեի սիրահարները կարող են այսուհետ վայելել Պետրիի բաժակից, այլ ոչ թե պլանտացիայից ստացված սուրճը, ասում են գիտնականները, որոնք մշակել են լաբորատորիայում էկոլոգիապես անվտանգ սուրճ աճեցնելու նոր տեխնիկան։

«Դա իսկապես սուրճ է, որովհետեւ դրա մեջ կոֆեինից բացի այլ բան չկա»,- ասել է Հայկո Ռիշերը AFP-ին՝ ցույց տալով բաց դարչնագույն փոշին։

Ֆիննական VTT տեխնիկական հետազոտությունների ինստիտուտի հետազոտողների թիմը կարծում է, որ իրենց սուրճը կարող է օգնել խուսափել էկոլոգիական շատ ծուղակներից՝ կապված աշխարհում ամենասիրված ըմպելիքներից մեկի զանգվածային արտադրության հետ։

Սուրճը չեն աղում հատիկներից, այլ աճեցնում են սուրճի բույսի բջիջների կլաստերից՝ բիոռեակտորում ջերմաստիճանի, լույսի եւ թթվածնի խիստ պահպանմամբ։ Բովելուց հետո փոշին կարելի է եթել ճիշտ այնպես, ինչպես սովորական սուրճը։

Ռիշերի թիմը օգտագործել է բջջային հողագործության նույն սկզբունքները, որոնք օգտագործվում են լաբորատորիայում աճեցված մսի արտադրության համար, ինչը կապված չէ ընտանի կենդանիների սպանդի հետ, եւ ինչը անցած տարի առաջին անգամ ստացավ Սինգապուրի իշխանությունների հավանությունը՝ վաճառքի մտցվելու համար։

«Սուրճն, իհարկե, խնդրահարույց մթերք է»,- ասել է Ռիշերը, մասամբ այն պատճառով, որ գլոբալ ջերմաստիճանի բարձրացումը իջեցնում է առկա պլանտացիաների արտադրողականությունը՝ ֆերմերներին ստիպելով մերձարեւադարձային անտառների ավելի ու ավելի մեծ տարածքներ ազատել նոր մշակաբույսերի աճեցման համար։

«Կա տրանսպորտային խնդիր, հանածո վառելիքի օգտագործում... այնպես որ, իմաստ ունի այլընտրանքի որոնումը»,- ասել է Ռիշերը։

Թիմն ուսումնասիրում է, թե որքանով կարող է կայուն լինել իրենց ստեղծածը, եթե այն արտադրվի մեծ ծավալներով, բայց կարծում է, որ դրա համար կպահանջվեն ավելի քիչ աշխատանք եւ քիչ ռեսուրսներ, քան սովորական սուրճի դեպքում։

Սուրճի սիրահարների համար լաբորատորիայում աճեցված տեսակի հաջողության բանալին նրա համն է լինելու, բայց այժմ սենսորային վերլուծաբանների միայն հատուկ վարժեցված խումբն իրավունք ունի փորձել նոր ըմպելիքը «նոր ուտելիք» կարգավիճակի պատճառով։ «Ներկա պահին թույլատրված է միայն փորձել համը եւ թքել, բայց կուլ չտալ»,- ասել է հետազոտող գիտնական Հեյկի Այսալան։

«Սովորական սուրճի համեմատությամբ բջջային սուրճը ավելի քիչ է դառը», ինչը կարող է կապված լինել կոֆեինի քիչ պարունակության հետ, մրգային համը նույնպես ավելի քիչ է արտահայտված լաբորատորիայոմ արտադրված սուրճի մեջ։ «Բայց, ինչպես ասում են, մենք իսկապես պետք է խոստովանենք, որ սուրճի պրոֆեսիոնալ բովողներ չենք, իսկ բույրի հիմնական մասը իրականում առաջանում է բովելիս»,- ասել է Ռիշերը։