Ես պատրաստ եմ գորգերը Ղարաբաղ վերադարձնել միայն պետական ​​կարգավիճակ ունեցող թանգարան: Այս մասին փետրվարի 1-ին լրագրողների հետ հանդիպմանն ասաց Շուշիի գորգերի թանգարանի հիմնադիր տնօրեն Վարդան Ասծատրյանը։

Նրա խոսքով՝ ստացվել է համապատասխան առաջարկ, սակայն ինքը պայման է դրել թանգարանին պետական ​​կարգավիճակ տալ՝ հաշվի առնելով Ղարաբաղում տիրող անորոշ իրավիճակը։

Նա պարզաբանեց, որ Ղարաբաղի մշակույթի նախարարը նամակ է գրել Հայաստանին, այժմ փորձագիտական ​​աշխատանքներ են տարվում։ «Ղարաբաղից երկու շաբաթ առաջ հայտարարեցին, որ պատրաստ են տեղ հատկացնել, իսկ թանգարանի կարգավիճակին վերադառնալ երկու տարի անց։ Բայց ես չեմ ուզում նորից վտանգի ենթարկել գորգերը եւ պատրաստ չեմ դրանք ցուցադրել, եթե թանգարանը պետական ​​կարգավիճակ չունենա։ Ղարաբաղի պետնախարարն ուզում է, որ ես իր խոսքերը հիմք ընդունեմ եւ գորգերը վերադարձնեմ Ղարաբաղ, բայց որոշումը պետք է իրավական ձեւ ունենա»,- հավելեց Ասծատրյանը։

Նա պատմեց, որ պատերազմից հետո փոխհատուցում է խնդրել հակառակորդի մոտ հայտնված ցուցանմուշների համար, սակայն իշխանությունները մերժել են՝ պատճառաբանելով պետական ​​ռեգիստրում թանգարանի բացակայությունը։

«Երեք օր առաջ ինձ հրավիրեցին Հայաստանի կրթության, գիտության, մշակույթի եւ սպորտի նախարարություն եւ հավաստիացրին, որ աշխատանքներն ընթացքի մեջ են»,- ընդգծեց թանգարանի տնօրենը։

Նա պարզաբանեց, որ պատերազմի ժամանակ իրեն հաջողվել է փրկել գորգերի 70 տոկոսը (ամենահինը թվագրվում է 17-րդ դարով) եւ իրերը, որոնք պահվում էին թանգարանում, սակայն այժմ դրանք պահելու տեղ չկա։ 30 տոկոսը մնացել է Շուշիում, այդ թվում՝ 120 գորգ, 90 կավե իր՝ թվագրված մ.թ.ա. ժամանակաշրջանով, քարի եւ բրոնզի դարաշրջանի իրեր։

«Մեզ հաջողվեց փրկել կարեւոր նմուշները եւ դրանք տեղափոխել նախ Հայաստանի պատմության թանգարան, այնուհետեւ՝ Ալեքսանդր Թամանյանի անվան ճարտարապետության ազգային թանգարան-ինստիտուտ։ Բայց դեկտեմբերի վերջին նրանք էլ հայտարարեցին, որ ցուցահանդեսը փակվում է։ Ես հույս ունեի, որ այս ընթացքում պետական ​​կառույցները լուծում կգտնեն, բայց ամեն ինչ միայն խոսակցությունների մակարդակում էր»,- ասաց Վարդան Ասծատրյանը։

Այնուհետեւ նրան առաջարկվեց գորգեր տեղափոխել Սարդարապատի հուշահամալիրում գտնվող Հայոց ազգագրության թանգարան եւ հայ նկարիչ Հովհաննես Շարամբեյանի անվան ազգային արվեստի կենտրոն։

«Բայց ես առաջարկը չընդունեցի, քանի որ պահեստային տարածքները չունեն համապատասխան պայմաններ, դրանք գտնվում են նկուղում, բացի այդ, նրանք իրենք չեն կարողանում ցուցադրել սեփական գորգերը։ Ընդհանուր առմամբ, բոլոր նմուշները պահելու համար 400-500 քմ տարածք է  անհրաժեշտ»,- եզրափակեց նա։